Paulina Buchwald-Pelcowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paulina Buchwald-Pelcowa
Ilustracja
Paulina Buchwald-Pelcowa (2019)
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1934
Poznań

Data śmierci

6 lipca 2021

Tytuł naukowy

Profesor zwyczajny

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

Pracodawca

Biblioteka Narodowa, Uniwersytet Warszawski

Nagrobek Paulinu Buchwald-Pelcowej na Cmentarzu Powązkowskim

Paulina Buchwald-Pelcowa (ur. 4 kwietnia 1934 w Poznaniu, zm. 6 lipca 2021[1]) – polska historyk literatury i bibliolog specjalizująca się w literaturze staropolskiej i książce dawnej, profesor zwyczajny[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka filologii polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1956 r. pracownik Biblioteki PAN w Kórniku, od 1960 r. kierownik Działu Starych Druków tamże. Od 1964 r. związana z Biblioteką Narodową w Warszawie, od 1974 r. kierownik Zakładu Starych Druków BN. W 1987 r. uzyskała tytułu profesora zwyczajnego i objęła kierownictwo Zakładu Teorii, Historii i Metodyki Bibliografii w Instytucie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej na Uniwersytecie Warszawskim[3].

Członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności, członek zwyczajny Warszawskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Bibliologicznego i innych stowarzyszeń naukowych, wieloletni sekretarz Rady Naukowej Biblioteki Narodowej, redaktor naczelny wydawnictwa Polonia Typographica Saeculi Sedecimi.

Żona Janusza Pelca, historyka literatury polskiej.

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 108-6-20)[4].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Jej zainteresowania naukowe skupiały się na literaturze staropolskiej XVI i XVII wieku oraz na kulturze książki dawnej. Autorka licznych artykułów naukowych, monografii, edycji utworów pisarzy staropolskich polskich (m.in. Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego, Jana Kochanowskiego, Szymona Szymonowica) i innych wydawnictw drukowanych w kraju i za granicą po polsku, angielsku, włosku, rosyjsku[5].

Publikacje (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • Sesja naukowa poświęcona twórczości Piotra Kochanowskiego (1967)[6]
  • Satyra czasów saskich (1969)[6]
  • Jeszcze jedno nieznane XVI-wieczne wydanie "Psałterza" Jana Kochanowskiego (1979)[6]
  • Hieronim Morsztyn-pierwszy z rodu poetów (1980)[6]
  • Emblematy w drukach polskich i Polski dotyczących XVI-XVIII wieku (1981)[6]
  • Jan Kochanowski 1584-1984 : epoka - twórczość - recepcja (1990)[6]
  • Dawne wydania dzieł Jana Kochanowskiego (1993)
  • Cenzura w dawnej Polsce : między prasą drukarską a stosem (1997)[6]
  • Drukowi winniśmy oświecenie naszego wieku. Rola książki w drodze ku Oświeceniu (2003)
  • Historia literatury i historia książki. Studia nad książką i literaturą od średniowiecza po wiek XVIII (2005)
  • Rola cenzury potrydenckiej w Polsce (2016)[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarła Profesor Paulina Buchwald-Pelcowa. polonistyka.uj.edu.pl. [dostęp 2021-07-11]. (pol.).
  2. Buchwald-Pelcowa Paulina, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-08].
  3. A.K. Guzek, Paulina Buchwald-Pelcowa, historyk literatury – bibliotekoznawca – profesor, „Rocznik Biblioteki Narodowej”, 2006, R. 37-38, s. 11-14.
  4. nekrolog, Gazeta Wyborcza 21 lipca 2021
  5. M. Zychowiczowa, Bibliografia prac Profesor Pauliny Buchwald-Pelcowej, „Rocznik Biblioteki Narodowej”, R. 37-38, s. 15-32, 2006.
  6. a b c d e f g Test [online], bazhum.muzhp.pl [dostęp 2021-07-08].
  7. Paulina Buchwald-Pelcowa, Rola cenzury potrydenckiej w Polsce, „Formowanie kultury katolickiej w dobie potrydenckiej. Powszechność i narodowość katolicyzmu polskiego. Tom VI”, s. 497–548 [dostęp 2021-07-08] (pol.).