Paweł Bujalski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Bujalski
Data urodzenia

1959

Zastępca Prezydenta Warszawy w Gminie Warszawa Centrum
Okres

od 1994
do 1999

Przynależność polityczna

Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Platforma Obywatelska

Prezesa Pałacu Kultury i Nauki
Okres

od 1999
do 2002

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Wolności i Solidarności

Paweł Bujalski (ur. 1959) – polski polityk, samorządowiec, przedsiębiorca, zastępcą Prezydenta Warszawy w Gminie Warszawa-Centrum za czasów prezydentury Marcina Święcickiego w latach 1994–1999.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1986 roku. W latach 80. XX w. był działaczem NZS i podziemnego środowiska „wola”. W latach 1990-1991 był burmistrzem Woli. W wyborach parlamentarnych w 1993 roku bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Kongresu Liberalno-Demokratycznego. Był współpracownikiem Pawła Piskorskiego i jednym z inicjatorów zawiązania w stolicy koalicji UW – SLD, potocznie nazywaną „układem warszawskim”. Za prezydentury Marcina Święckiego w latach 1994–1999 był zastępcą Prezydenta Warszawy w Gminie Warszawa-Centrum. Pełnił również funkcję prezesa Zarządu Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie w latach 1999–2002. W 2001 roku wraz z Pawłem Piskorskim i Andrzejem Olechowskim współorganizował struktury Platformy Obywatelskiej. Od roku 2004 prowadzi działalność gospodarczą i spółdzielczą w Spółdzielni Budowlano Mieszkaniowej „Dembud”, w której jest przewodniczącym Rady Nadzorczej[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Prezydent RP Andrzej Duda odznaczył Pawła Bujalskiego za zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz działalność na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w PRL:

4 listopada 2016 r. - Krzyż Wolności i Solidarności[2]

31 marca 2017 r. - Złoty Krzyż Zasługi[3]

Układ Warszawski - zarzuty i uniewinnienie[edytuj | edytuj kod]

Nazwisko Pawła Bujalskiego pojawia się w aferach tzw. „układu warszawskiego”, oskarżonego o korupcję i nieprawidłowości w przeprowadzaniu przetargów publicznych[4], m.in. w tzw. aferze mostowej[5]. W 2005 roku, przed śmiercią, Bogdan Tyszkiewicz złożył obciążające go zeznania[4][6].

W lipcu 2006 Paweł Bujalski został zatrzymany przez Centralne Biuro Śledcze. Prokurator przedstawił mu zarzuty przyjęcia korzyści majątkowej w wysokości kilkuset tysięcy złotych[7]. Sąd aresztował Bujalskiego na 3 miesiące 14 października 2006 r. Wyszedł następnie za poręczeniem majątkowym w wysokości 250 tys. zł[8], [9]. We wrześniu 2007 wyszedł na wolność za kaucją[10]. 13 czerwca 2014 r. Sąd uniewinnił go ze wszystkich postawionych w akcie oskarżenia zarzutów. W latach 2018–2019 w kolejnych procesach sąd przyznał odszkodowanie i zadośćuczynienie za bezzasadny areszt.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rada Nadzorcza SBM Dembud – Dembud - Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa [online], www.dembud.pl [dostęp 2022-08-23].
  2. Monitor Polski Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej - Warszawa, 30 stycznia 2017 r., poz. 99, Postanowienie Prezydenta RP z dnia 4 listopada 2016r. - Paweł Bujalski - poz. nr 3 - Krzyż Wolności i Solidarności.
  3. Monitor Polski Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej - Warszawa, 31 marca 2017 r., poz. 299, Postanowienie Prezydenta RP z dnia 13 stycznia 2017 roku - Paweł Bujalski - poz. nr 27 - Złoty Krzyż Zasługi.
  4. a b Aresztowany w warszawskiej aferze łapówkarskiej. gazeta.pl, 25 sierpnia 2006.
  5. Powyborcza karuzela stołków w NFI Progress. gazeta.pl, 18 października 2005.
  6. Pół miliona dolarów łapówki za budowę hotelu. money.pl, 25 sierpnia 2006.
  7. Były wiceprezydent stolicy na ławie oskarżonych. tvnwarszawa.pl, 29 czerwca 2009.
  8. B. wiceprezydent stolicy zatrzymany za łapówkę. wp.pl, 7 lipca 2006.
  9. Paweł Piskorski wzywa prokuraturę i uczy zalesiania. gazeta.pl, 21 października 2006.
  10. Paweł Bujalski wychodzi z aresztu na wolność. gazeta.pl, 19 września 2007.