Paweł Kołodziej (powstaniec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Kołodziej
Data i miejsce urodzenia

1 maja 1903
Murcki

Data i miejsce śmierci

25 kwietnia 1944
KL Auschwitz

Przebieg służby
Lata służby

19251926

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

53 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych

Główne wojny i bitwy

powstania śląskie

Późniejsza praca

instalator wodociągowy

Paweł Kołodziej (ur. 1 maja 1903 w Murckach, zm. 25 kwietnia 1944 w KL Auschwitz) – powstaniec śląski, działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się Murckach na Górnym Śląsku 1 maja 1903 roku. Ukończył szkołę powszechną i rozpoczął pracę jako instalator wodociągowy w kopalni „Murcki”. Był uczestnikiem powstań śląskich. Po przyłączeniu Górnego Śląska do Polski odbył służbę wojskową w 53. Pułku Piechoty w Stryju w latach 1925–1926. Ukończył szkołę podoficerską. Po powrocie do Murcek był członkiem związków zawodowych, wybrany delegatem, uczestniczył w walnym zjeździe w Warszawie. Kołodziej był prezesem Związku Obrony Kresów Zachodnich i Towarzystwa Śpiewaczego „Paderewski”. Jako znany działacz społeczny i patriota ukrywał się po wybuchu II wojny światowej. Po powrocie do Murcek odmówił podpisania volkslisty, za co został aresztowany i uwięziony w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz. Zabity 25 kwietnia 1944 roku[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W 1976 roku imieniem Pawła Kołodzieja została nazwana ulica w katowickiej dzielnicy Murcki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Urszula Rzewiczok: Paweł Kołodziej. W: Urszula Rzewiczok (red.): Patronowie katowickich ulic i placów. Wyd. 2. Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2013, s. 155. ISBN 978-83-87727-38-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]