Pedro DeBrito

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pedro DeBrito
Pełne imię i nazwisko

Pedro Gomes DeBrito

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1959
São Nicolau

Data i miejsce śmierci

5 lipca 2014
Miami

Wzrost

185 cm

Pozycja

obrońca, pomocnik, napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1978–1981 Connecticut Huskies
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1983–1982 Tampa Bay Rowdies (halowy) 2 (0)
1982 Tampa Bay Rowdies 29 (2)
1983 Tampa Bay Rowdies (halowy) 1 (1)
1983 Team America 19 (0)
1983–1984 Tampa Bay Rowdies (halowy) 22 (9)
1984 New York Cosmos 23 (2)
1984–1985 New York Cosmos (halowy) 32 (12)
1985–1987 Dallas Sidekicks (halowy) 87 (35)
1987–1990 Wichita Wings (halowy) 108 (14)
1989 Albany Capitals
1990–1992 Dallas Sidekicks (halowy) 46 (13)
1992–1993 Detroit Rockers (halowy) 23 (13)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983  Stany Zjednoczone 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1999 Boys Varsity
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Pedro Gomes DeBrito (ur. 25 maja 1959 w São Nicolau, zm. 5 lipca 2014 w Miami) – amerykański piłkarz z pochodzenia Republiki Zielonego Przylądka grający na pozycji obrońcy, pomocnika i napastnika, reprezentant kraju.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Pedro DeBrito urodził się w Republice Zielonego Przylądka jako syn Johna i Angeliny. W wieku 9 lat wyjechał z rodziną do Portugalii[1], a wieku 15 lat wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Po ukończeniu szkoły rozpoczął studia na University of Connecticut, gdzie grał w drużynie uniwersyteckiej Connecticut Huskies, dla którego w latach 1978–1981 strzelił 43 gole oraz zaliczył 59 asyst. W 1981 roku po zwycięstwie w finale 2:1 nad drużyną Alabama A&M zdobył mistrzostwo Mistrzostwo NCAA, oraz także w 1980 i 1981 roku został wybrany do Drużyny Gwiazd NCAA[2]. W 1999 roku został włączony do Galerii Sław Sportu uniwersytetu, a w 2000 roku do Galerii Sław Piłki Nożnej[1][3].

W 1981 roku został zawodnikiem klubu ligi NASLTampa Bay Rowdies, w którym w sezonie 1982 wystąpił w 29 meczach ligowych, w których strzelił 2 gole, oraz został ogłoszonym Odkryciem Roku NASL[4]. W latach 1981–1984 grał w halowej drużynie klubu, dla którego rozegrał 25 meczów ligowych, w których strzelił 10 goli. W sezonie 1983 reprezentował barwy Team America, dla którego rozegrał 19 meczów ligowych. Dnia 26 kwietnia 1984 roku wraz z Refikiem Koziciem został zawodnikiem New York Cosmos[5], w którym grał do 1985 roku, występując w 23 meczach i strzelając 2 gole w lidze NASL oraz 32 mecze i 12 goli w lidze MISL.

Dnia 10 września 1985 roku został zawodnikiem Dallas Sidekicks, z którym w sezonie 1986/1987 po zwycięstwie w finale 4:3 nad Tacomą Stars zdobył mistrzostwo MISL. W klubie występował do 1988 roku w 83 meczach ligowych, w których strzelił 42 gole. Następnie w latach 1987–1989 reprezentował barwy Wichity Wings, gdzie zastąpił Godfreya Ingrama (68 meczów, 12 goli w lidze). W 1989 roku reprezentował barwy klubu ligi ASLAlbany Capitals[6], a w sezonie 1989/1990 reprezentował barwy Wichity Wings (40 meczów, 2 gole w lidze). W 1990 roku DeBrito wrócił do Dallas Sidekicks, w którym do 1991 roku rozegrał 46 meczów i strzelił 13 goli w lidze MISL. Dnia 2 grudnia 1992 roku został zawodnikiem klubu ligi NPSLDetroit Rockers, gdzie w 1993 roku po rozegraniu 23 meczów i strzeleniu 13 goli w lidze zakończył piłkarską karierę.

Łącznie w lidze NASL rozegrał 71 meczów i strzelił 4 gole, a w lidze MISL rozegrał 269 meczów i strzelił 81 goli.

Potem wrócił do Portugalii, by potem znów wrócić do Miami, gdzie grał w amatorskich klubach piłkarskich[7].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Pedro DeBrito jedyny mecz w reprezentacji Stanów Zjednoczonych rozegrał dnia 8 kwietnia 1983 roku na Estadio Sylvio Cator w Port-au-Prince, w którym jego drużyna towarzysko wygrała 2:0 z reprezentacją Haiti[8].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Pedro DeBrito po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1999 roku był trenerem drużyny uniwersyteckiej Oliver-Wolcott Technical High SchoolBoys Varsity.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Connecticut Huskies[edytuj | edytuj kod]

Dallas Sidekicks[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pdero DeBrito miał pięć sióstr: Verę, Fernandę, Valerianę, Angelę i Marię. Jego młodszy brat, John również był piłkarzem. Dnia 3 lipca 2014 roku w Miami jadąc do pracy w Drew Estate Cigar Company zderzył się z drzewem i został natychmiast przewieziony do szpitala, gdzie dnia 5 lipca 2014 roku w wyniku licznych obrażeń zmarł[1][7][9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c UConn Soccer Great Pedro DeBrito, 55, Dies After Car Crash [dostęp 2014-07-07] (ang.).
  2. 2013 College Soccer Almanac. nscaa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-15)]. (ang.).
  3. Class of 2000 (ang.).
  4. SPORTS PEOPLE; UConn Soccer Star [dostęp 1982-09-08] (ang.).
  5. Sting owner livid over Rowdies [dostęp 1984-03-26] (ang.).
  6. ASL 1989 Season (ang.).
  7. a b Former Sidekick Pedro Debrito Killed in Car Accident. soccerblog.dallasnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. [dostęp 2014-07-06] (ang.).
  8. USA – Details of International Matches 1980-1989 (ang.).
  9. Rowdies aim to boost scoring touch [dostęp 2014-07-11] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]