Pensjonat Apolinarego Jana Michalika w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pensjonat Apolinarego Jana Michalika
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

Wały Wazów 24 (obecnie ul. Wieniawskiego)

Data otwarcia

1919

Data zamknięcia

1934

Właściciel

Apolinary Jan Michalik

brak współrzędnych

Pensjonat Apolinarego Jana Michalika – ekskluzywny pensjonat zlokalizowany w Poznaniu przy Wałach Wazów 24 (obecnie ul. Wieniawskiego) w centrum miasta, a działający w latach 1919-1934.

Założycielem i właścicielem obiektu był Apolinary Jan Michalik, właściciel krakowskiej kawiarni Jama Michalika, który na przełomie lat 1918-1919 przeniósł się wraz z drugą żoną z Krakowa do Poznania, wcześniej sprzedawszy lokal, fabrykę czekolady i dom. Ściany pensjonatu ozdobione były obrazami, karykaturami i rysunkami dawniej wiszącymi w krakowskiej kawiarni. Instytucja działała do roku 1934 (sam Michalik zmarł 28 maja[1] 1926 jako rentier[2][3]). Wśród gości pensjonatu byli m.in. Ludwik Solski, Stefan Jaracz i Józef Węgrzyn, co wiązało się z bezpośrednią bliskością Teatru Wielkiego[4].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sejm Wielki
  2. Cracovia-Leopolis
  3. Interklasa
  4. Zbigniew Kopeć, Poznań między wojnami. Opowieść o życiu miasta 1918-1939, Łódź: Księży Młyn, 2013, s. 121, ISBN 978-83-7729-030-9, OCLC 891282668.