Peter Lagger
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Peter Lagger (ur. 7 września 1930 w Buchs[1][2], zm. 17 września 1979 w Berlinie[1]) – szwajcarski śpiewak operowy, bas.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jego ojciec był Włochem, matka natomiast Rosjanką[2]. Uczył się gry na fortepianie w Zurychu, następnie studiował śpiew u Hansa Duhana w Wiedniu[1][2]. Zadebiutował jako śpiewak w 1953 roku w operze w Grazu[1][2]. W kolejnych latach występował w Zurychu (1955–1957), Wiesbaden (1957–1959) i Frankfurcie nad Menem (1959–1963)[1]. W 1963 roku otrzymał angaż do Deutsche Oper w Berlinie Zachodnim[1][2]. W tym samym roku wykonał partię Bartola w Weselu Figara na festiwalu w Salzburgu[2]. W 1966 roku uczestniczył w prapremierze opery Hansa Wernera Henzego Die Bassariden[2]. W 1974 roku wziął udział w prawykonaniu Magnificat Krzysztofa Pendereckiego[2]. Gościnnie występował m.in. w Hamburgu, Wiedniu, Paryżu i Genewie[1]. Wykonywał różnorodny repertuar, od muzyki barokowej po utwory współczesne[1][2]. Dwukrotnie gościł w Warszawie, w 1971 i 1975 roku, wykonując Jutrznię i Magnificat Pendereckiego[2].
Jego bratem był śpiewak Alexander Malta[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2011. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ a b c d e f g h i j k Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 138–139. ISBN 83-224-0334-8.