Peter Ward (piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peter Ward
Pełne imię i nazwisko

Peter David Ward

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1955
Derby

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1974–1975 Burton Albion
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1980 Brighton & Hove Albion 178 (79)
1980–1983 Nottingham Forest 33 (7)
1982 Seattle Sounders (wyp.) 32 (18)
1982 Brighton & Hove Albion 16 (2)
1983 Seattle Sounders (wyp.) 30 (13)
1983 Cleveland Force (halowy)
1983–1984 Vancouver Whitecaps 24 (16)
1984–1987 Cleveland Force (halowy) 133 (89)
1987–1989 Tacoma Stars (halowy) 101 (80)
1989 Tampa Bay Rowdies
1989–1990 Wichita Wings (halowy) 18 (5)
1990 Baltimore Blast (halowy) 22 (12)
1991 Tampa Bay Rowdies 14 (2)
1996–1997 Tampa Bay Terror (halowy) 23 (13)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977–1980  Anglia U-21 2 (3)
1980  Anglia 1 (0)
W sumie: 3 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002–2005 Tampa Catholic High School
2011 FC Tampa Bay
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Peter David Ward (ur. 27 lipca 1955 w Derby) – angielski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant kraju.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Peter Ward w młodości pracował w fabryce Rolls-Royców w Derby. Karierę piłkarską rozpoczął w 1974 roku w juniorach Burton Albion. W 1975 roku podpisał wart 4 000 funtów brytyjskich profesjonalny kontrakt z Brighton & Hove Albion, a trener z Burton Albion, Ken Gutteridge został asystentem trenera. Początkowo Ward grał w rezerwach klubu. W pierwszym zespole zadebiutował dnia 27 marca 1976 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Hereford United, w którym Ward strzelił gola.

W sezonie 1976/1977 z 36 golami został królem strzelców Football League Third Division, dzięki czemu stał się ulubieńcem kibiców klubu. W sezonie 1978/1979 awansował z drużyną do Football League Second Division. W listopadzie 1979 roku przyjął wartą 400 000 funtów brytyjskich ofertę od Nottingham Forest, jednak trener klubu Brian Clough zmienił zdanie i wycofał się z kupna zawodnika.

W październiku 1980 roku Ward został zawodnikiem Nottingham Forest, w barwach którego rozegrał 33 mecze ligowe, w których strzelił 7 goli. W 1982 roku został wypożyczony do klubu ligi NASLSeattle Sounders, w którym w 1982 zdobył wicemistrzostwo ligi, a także rozegrał 32 mecze ligowe, w których strzelił 18 goli, co dało mu 3.miejsce na liście strzelców ligi oraz nagrodę MVP NASL[1]

W październiku 1982 roku wrócił w ramach wypożyczenia do Brighton & Hove Albion, w którym rozegrał 16 meczów ligowych, w których strzelił 2 gole w tym w meczu z Manchesterem United. Na sezon 1983 wrócił w ramach wypożyczenia do Seattle Sounders, w którym rozegrał 30 meczów ligowych oraz strzelił 13 goli. Po sezonie Nottingham Forest nie przedłużyło z nim umowy.

We wrześniu 1983 roku został zawodnikiem Vancouver Whitecaps, w którym w sezonie 1984 rozegrał 24 mecze ligowe, w których strzelił 16 goli. Grał także w halowej drużynie klubu. 17 października 1984 roku podpisał kontrakt z klubem ligi MISLCleveland Force, w którym do 1987 roku rozegrał 133 mecze ligowe, w których strzelił 89 goli. Dnia 26 czerwca 1987 roku został zawodnikiem Tacomy Stars, w którym do 1989 roku rozegrał 101 meczów ligowych, w których strzelił 80 goli. W 1989 roku został zawodnikiem klubu ligi ASLTampa Bay Rowdies[2]. Dnia 6 września 1989 roku został zawodnikiem klubu ligi MISL – Wichita Wings, gdzie rozegrał 18 meczów ligowych, w których strzelił 5 goli. Dnia 22 stycznia 1990 roku wraz z Mikiem Stankovicem przeszedł do Baltimore Blast, gdzie rozegrał 22 mecze ligowe, w których strzelił 12 goli. W 1991 roku wrócił do Tampa Bay Rowdies, w którym rozegrał 14 meczów i strzelił 2 gole, a potem po raz pierwszy zakończył piłkarską karierę[3]. W 1996 roku wznowił karierę piłkarską zostając zawodnikiem klubu ligi NPSLTampa Bay Terror, w którym w 1997 roku po rozegraniu 23 meczów i strzeleniu 13 goli w lidze ostatecznie zakończył piłkarską karierę.

Łącznie w lidze NASL rozegrał 86 meczów i strzelił 47 goli, w lidze MISL rozegrał 274 meczów i strzelił 186 goli.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Peter Ward w 1977 roku zadebiutował w reprezentacji Anglii U-21 podczas wygranego 6:0 meczu towarzyskiego z reprezentacją Norwegii, w którym strzelił hat tricka. Miesiąc później dostał powołanie do seniorskiej reprezentacji Anglii na towarzyski mecz z reprezentacją Luksemburga, jednak Ward nie zagrał w tym meczu. Jedyny mecz w reprezentacji rozegrał dnia 31 maja 1980 roku w wygranym 2:1 meczu towarzyskim z reprezentacją Australii rozegranym na Sydney Cricket Ground w Sydney. Ward wszedł na boisko w 85 minucie Alana Sunderlanda i tym samym Ward był najkrócej grającym reprezentantem Anglii[4] do 2012, kiedy to tytuł ten przejął Martin Kelly.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Peter Ward w latach 2002–2005 trenował uniwersytecką drużynę Tampa Catholic High School, a w 2011 roku trenował Celtic FC Florida. Ward strzelił dwie bramki dla Yellow Team w wygranym 2:0 meczu z FC Tampa Bay podczas turnieju Celebrity Halftime Game 2011.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Peter Ward w 2002 roku wziął ślub ze swoją drugą żoną, Jacqueline. Ma trójkę dzieci z pierwszego małżeństwa.

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Brighton & Hove Albion[edytuj | edytuj kod]

Seattle Sounders[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. North American Soccer League. sover.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-05)]. (ang.).
  2. ASL 1989 Season (ang.).
  3. ASPL 1991 Season (ang.).
  4. Australia 1-2 England (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]