Peziza fimeti
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Peziza fimeti |
| Nazwa systematyczna | |
| Peziza fimeti (Fuckel) E.C. Hansen Vidensk. Meddel. Dansk Naturhist. Foren. Kjøbenhavn 59: 267 (1877) [1876] | |
Peziza fimeti (Fuckel) E.C. Hansen – gatunek grzybów z rodziny kustrzebkowatych (Pezizaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peziza, Pezizaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1871 r. Leopold Fuckel, nadając mu nazwę Humaria fimeti. W 1877 r. Emil Christian Hansen przeniósł go do rodzaju Peziza[1]. Niektóre inne synonimy:
- Aleuria fimeti (Fuckel) Boud. 1907
- Galactinia fimeti (Fuckel) Svrček & Kubička 1961[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wytwarza małe, jasnobrązowe owocniki w kształcie miseczki o średnicy do 2 cm. Worki cylindryczne lub prawie cylindryczne o długości do 280 µm i średnicy do 18 µm. Askospory elipsoidalne o wymiarach 8 × 16 µm[3].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce po raz pierwszy jego stanowiska podano w 2019 r.[5] Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[6].
Grzyb koprofilny rozwijający się na odchodach zwierząt roślinożernych[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-17] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-11-17] (ang.).
- ↑ a b The North American Cup-fungi (Operculates), Nowy Jork, s. 232 [dostęp 2023-11-17].
- ↑ Występowanie Peziza fimeti na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-11-17].
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-11-09] (pol.).
- ↑ Aktualne stanowiska Peziza fimeti w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-11-17].