Piękna żonka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piękna żonka (także Zaślepieni) – komedia Michała Bałuckiego w czterech aktach ogłoszona w 1886 r.[1][2]

Treść[edytuj | edytuj kod]

Tytułową bohaterką jest Julia, żona młodego lekarza (Ludwika), która nie wniosła do małżeństwa posagu, nie zajmuje się odpowiednio domem ani, jednak ma ważne towarzyskie zalety: jest piękna i potrafi przyciągnąć uwagę ludzi z wyższych sfer. W domu bywają różni dostojnicy i arystokraci, którzy imponują rodzinie Julii, choć w rzeczywistości są zdegenerowanymi próżniakami i wkrótce okazuje się, że interesuje ich jedynie uroda Julii. Gdy Julia to sobie uświadamia, przechodzi przemianę, porzuca płoche salonowe rozrywki i postanawia poświęcić się obowiązkom żony i matki[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Teatr, „Nowa Reforma” (nr 245), Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 25 października 1886, s. 2-3 [dostęp 2024-05-14].
  2. a b Z teatru, „Gazeta Lwowska” (nr 238), Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 18 października 1886, s. 4-5 [dostęp 2024-05-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]