Piastoszyn
53°37′41″N 17°44′02″E/53,628056 17,733889| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
546[2] |
| Strefa numeracyjna |
52 |
| Kod pocztowy |
89-506[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CTU |
| SIMC |
0088638 |
Położenie na mapie gminy Kęsowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tucholskiego  | |
| 53°37′41″N 17°44′02″E/53,628056 17,733889[1]
| |
Piastoszyn (niem. Petztin) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Kęsowo, przy trasie kolejowej Tuchola – Chojnice (Linia kolejowa nr 208).
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 546 mieszkańców[2]. Jest trzecią co do wielkości miejscowością gminy Kęsowo.
We wsi jest przystanek kolejowy Piastoszyn.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Piastoszyn po raz pierwszy wzmiankowany był w dokumencie z 1345 roku kiedy to za zgodą komtura tucholskiego nadano Baszkowi Wassirrbinowi i jego prawnym dziedzicom uprawnienia do zbudowania karczmy. W XV wieku wieś stała się kosznajderska, osiedlili się tu kosznajdrzy. Po wojnie 13letniej Piastoszyn stał się własnością Królewską.Od końca XIV wieku istniał w Piastoszynie folwark który po wojnie z Krzyżakami należał do starostwa Tucholskiego. W XVI wieku Piastoszyńscy gburzy (kmiecie)obrabiali po 2 włóki ziemi, z tytułu użytkowania ziemi świadczyli starostwu od włóki 26 groszy i 12 szelągów, 2 kury i korzec owsa. W 1632 roku w miejscowości było 14 gburów (kmieci). Piastoszyńscy gburzy (kmiecie) musieli też w razie potrzeby pracować też w folwarku w Piastoszynie.Podczas potopu Szwedzkiego ludność Piastoszyna zmniejszyła się prawie o połowę. W XVII wieku pojawiła się w Piastoszynie nowa grupa społeczna Zagrodnicy którzy płacili florena od zagrody oraz świadczyli pańszczyzne w folwarku. Mieszkańcy Piastoszyna byli katolikami i w owym czasie Piastoszyn należał do parafii w Raciążu. W 1772 roku Piastoszyn liczył 196 mieszkańców i według spisu Pruskiego głów rodzin z 1772 roku w miejscowości mieszkali następujący głowy rodzin: Berendt Andreas – sołtys, Schreiber Michael – kmieć, Schwemien Casimir – kmieć, Klunder Thomas – kmieć, Schefs Paul – kmieć, Goers Adam – kmieć, Weyland Johann – karczmarz, Berent George – kmieć, Goesch Matheus – kmieć, Schmeltzer Christian – robotnik, Spiechol Martin – robotnik, Grugel Andreas – krawiec, Karnowski Adam – robotnik, Thiel George – robotnik, Schmidt Matheus – owczarz, Prybe Adam – pasterz, Schreiber Martin – robotnik, Spichal Andreas – robotnik, Rissop Peter – robotnik, Pichal Hans – robotnik, Grugel Lorenz – robotnik, Klinger Hans – robotnik, Risop Andreas – robotnik, Hopp Andreas – robotnik, Hopp Michel – robotnik, Isbrenner Michael – robotnik, Risop Michael robotnik, Berend Thomas – robotnik, Deick Simon – robotnik, Schefler Andreas – robotnik, Beyer Christian – kowal oprócz tego mieszkały w Piastoszynie wdowy, kobiety niezamężne z dziećmi oraz 6 starych kobiet utrzymujących się z żebractwa[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 99782
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 930 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Jerzy Szwankowski, Kosznajderia, 2013.