Pichlice
51°19′42″N 18°23′41″E/51,328333 18,394722| wieś | |
 Pichlice, kościół 2022 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
491[2] |
| Strefa numeracyjna |
62 |
| Kod pocztowy |
98-420[3] |
| Tablice rejestracyjne |
EWE |
| SIMC |
0208628 |
Położenie na mapie gminy Sokolniki  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu wieruszowskiego  | |
| 51°19′42″N 18°23′41″E/51,328333 18,394722[1]
| |
Pichlice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Sokolniki[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość historycznie należy do ziemi wieluńskiej i pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIII wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie zapisanym po łacinie w 1266 jako "Pychlicze"[5].
Została odnotowana w historycznych dokumentach własnościowych, prawnych i podatkowych. W 1266 miejscowość była wsią królewską. Bolesław Pobożny nadał Latonowi i Andrzejowi sołectwo w Pichlicach z 2 łanami wolnymi, młynami, karczmą i trzecim denarem. W przyszłości mieli oni dawać 20 donic miodu, a kościołowi św. Wojciecha w Rudzie, 4 donice miodu dziesięciny. W 1454 Jan z Kalinowej odstąpił matce m.in. Pichlice. W 1511 wieś płaciła arcybiskupowi dziesięcinę z 8,5 łanów osiadłych oraz po 1,5 rączki miodu. W 1518 liczyła 7 łanów. W 1532 wytyczono granice pomiędzy Pichlicami, Osiekiem i Sokolnikami, a Węglewicami, Świątkowicami, Kątami i miastem Lututowem. W 1552 własność królewska przynależąca do zamku wieluńskiego, w której gospodarowało 13 kmieci, a 2 łany należały do sołtysa. We wsi stał wówczas młyn. W 1520 tutejszy pleban otrzymywał od kmieci tylko po pokowie miodu (przyjmuje się, że to zazwyczaj około 16 litrów), kuźnicy już od 7 lat karczowali role, ale nie płacili arcybiskupowi dziesięciny. W 1555 król polski Zygmunt II August zezwolił Janowi Kośmiderowi wykupić sołectwo we wsi. W 1556 w okolicy zaczęto budować nową wioskę zwaną Łęką, w której mieszkało 3 kmieci. W 1564 w miejscowości gospodarowało 16 kmieci na 10 łanach, 2 łany były sołtysie, we wsi stał wówczas młyn. Łany były oczynszowane po 8 rączek miodu, każda po 33 gram, ponadto mieszkańcy zobowiązani byli do trzymania stacji i dawania owsa dla koni. W 1569 nowo osadzona Łęka miała 4 kmieci[5].
W 1520 leżała w parafii Walichnowy, w 1552 parafii Sokolniki. W 1564 była wsią królewską w starostwie wieluńskim w powiecie wieluńskim województwa sieradzkiego[5][6].
W latach 1954-1959 wieś była siedzibą gromady Pichlice, po jej zniesieniu Walichnowy. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Obok miejscowości przebiega droga wojewódzka nr 482.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 99929
- ↑ Wieś Pichlice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-05-03], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 931 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b c Rosin 1963 ↓.
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Rosin: Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, hasło: „Pichlice”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 135.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osada | |
| Integralne części wsi |
|
| Nieofic. cz. wsi |
