Pierre Bailly
| Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 stycznia 1973 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Félix Pierre Victor Bailly (ur. 8 marca 1889 w Wersalu, zm. 25 stycznia 1973 w Châteauneuf-sur-Loire) – francuski architekt, złoty medalista Olimpijskiego Konkursu Sztuki i Literatury 1932.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1917–1920 pobierał nauki w École nationale supérieure des beaux-arts w Paryżu, po czym pracował jako architekt w Wersalu. Początkowo jego współpracownikami byli Gustave Saacké i Jacques Lambert. Na wystawę „1925, quand l'Art Déco séduit le monde”, która odbyła się w Paryżu, zaprojektowali Pavillon des Diamantaires. Są również twórcami Stade Jean-Bouin w Paryżu (w 2010 roku został zburzony i ponownie wybudowany)[1][2]. W 1928 roku wyjechał do Wenezueli wraz z Saacké, gdzie zaprojektowali wiele budowli (m.in. Muzeum Antropologii i Historii w Maracay)[3]. Od około 1930 roku Bailly i Saacké podjęli kooperację z Pierre’em Montenotem. Razem utworzyli projekt budowy cyrku przeznaczonego do walk byków (fr. Cirque pour Toros), za który w 1932 roku otrzymali złoty medal w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury w kategorii projektów architektonicznych[4][1]. Do konkursu architektury zgłosili jeszcze plany stadionu pływackiego i centrum promocji pływania (nie zdobyły wyróżnień)[5]. Podczas Wystawy Kolonialnej 1931 w Paryżu, Bailly wraz Montenotem i Saacké byli odtwórcami domów Kanaków i Maorysów[6].
Bailly był również malarzem i rysownikiem. W 1936 roku został Kawalerem Legii Honorowej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Pierre Bailly. Olympedia. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
- ↑ Jacques Lambert. Olympedia. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
- ↑ Pierre Lagrue: Pierre BAILLY (1889-1973). pierrelagrue-jo.com. [dostęp 2021-06-06]. (fr.).
- ↑ Architecture, Architectural Designs, Open. Olympedia. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
- ↑ Architecture, Further Entries, Open. Olympedia. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
- ↑ P.A. Morton: Hybrid Modernities: Architecture and Representation at the 1931 Colonial Exposition, Paris. MIT Press, 2000, s. 28. ISBN 978-0-262-63271-3. [dostęp 2021-06-06].