Piestuny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piestuny
Пестуны
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

miorski

Sielsowiet

Miory

Populacja (2009)
• liczba ludności


73

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Piestuny”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Piestuny”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Piestuny”
Ziemia55°33′46″N 27°40′46″E/55,562778 27,679444

Piestuny (biał. Пестуны; ros. Пестуны) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory.

Dawniej używana nazwa – Piastuny.

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Michała Archanioła[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów ówczesny zaścianek w gminie Czeress, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego[2].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, od 1926 w powiecie brasławskim, w gminie Czeress[3] a od 1927 w gminie Miory[4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 305 osób, 2 były wyznania rzymskokatolickiego, 238 prawosławnego, a 65 staroobrzędowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali białoruską przynależność narodową. Było tu 55 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 60 domach zamieszkiwały 334 osoby[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Miorach i prawosławnej w m. Czeress. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Druji i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miorach[7].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu mińskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi. Do 2004 wieś w składzie sielsowietu Dworne Sioło[8].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Миорское благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-03-20]. (ros.).
  2. Piastuny, zaścianek, powiat dzisieński, gmina Czeress, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 60.
  3. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  4. Dz.U. z 1927 r. nr 18, poz. 139
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 41.
  6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 8.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1268.
  8. Решение Витебского областого Совета депутатов от 8 апреля 2004 г. № 55 Об изменении административно-территориального устройства районов Витебской области

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Piastuny, zaścianek, powiat dzisieński, gmina Czeress, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 60.