Pietro Thouar
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
Pietro Thouar (ur. 23 października 1809 we Florencji, zm. 1 czerwca 1861 tamże) – włoski pisarz i wydawca.
Pracę rozpoczął jako korektor w wydawnictwie Vincenza Batellego. Od roku 1832 publikował własne wiersze i szkice literackie w „Il Nipote di Sesto Caio Baccelli” i „Giornale dei Fanciulli”. W roku 1847 założył wraz z Marianem Cellinim pismo „Catechismo politico o Giornaletto dei popolani”. Sympatyzował z ruchem Mazziniego Młode Włochy. Z czasem opowiedział się po stronie partii umiarkowanej. Szczególną popularnością cieszyły się jego opowiadania dla młodzieży szkolnej, które ukazały się w kilku zbiorach: Racconti per fanciulli (Opowiastki dla chłopców), Racconti in dialogo (Opowiastki w dialogach), Racconti per giovinetti (Opowiastki dla młodzików) i Nuovi racconti offerti alla gioventù italiana (Nowe opowiastki dla młodzieży włoskiej). Bohaterem tych historyjek o wydźwięku dydaktycznym jest na ogół wcześnie osierocony chłopiec, który dzięki pilnej nauce i systematycznej pracy odnosi sukces i znajduje swoje miejsce w społeczeństwie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Antonio Carrannante, Pietro Thouar (1809-1861) tra politica e pedagogia,I Problemi della Pedagogia Istituto di pedagogia dell'Università di Roma 1990, nr 4/5, s. 417-427.