Piotr Franciszek Alojzy Łoski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piotr Franciszek Alojzy Łoski (ur. około 1661, zm. 1728) – polski poeta epoki baroku. Był także podkomorzym warszawskim i mówcą sejmowym.

W 1724 roku wydał poemat religijny Dźwięk na wdzięk Opatrzności Boskiej. W 1727 roku opublikował zbiór poezji Głosy oratorskie, w którym zamieścił również swoje mowy sejmowe. Był też autorem 70 epigramatów pt. Lutnia rozstrojona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna, Wydawnictwo „Gutenberg”, tom IX.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Franciszek_Alojzy_Łoski&oldid=73676245”