Przejdź do zawartości

Piotr Kijewski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Kijewski
Cjano
Ilustracja
Piotr Kijewski, 2021
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1937
Łomża

Specjalność: geologia złożowa, górnictwo rud miedzi, ochrona środowiska
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski
geologia

Doktorat

1987 – górnictwo
Politechnika Wrocławska

KGHM Cuprum

Zakład Geologii Stosowanej

Stanowisko

kierownik (1982–2002)

Okres zatrudn.

1968–2015

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Górnictwa RP”
Odznaka honorowa „Zasłużony dla polskiej geologii”
Multimedia w Wikimedia Commons

Piotr Lucjan Kijewski (ur. 19 maja 1937 w Łomży) – polski geolog, specjalista geologii złożowej, górnictwa rud miedzi i ochrony środowiska. Długoletni kierownik Zakładu Geologii Stosowanej KGHM Cuprum.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Łomży w 1937. Maturę uzyskał w 1956 w Liceum Ogólnokształcącym w Zgorzelcu. Studia z zakresu geologii ukończył w 1965 na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego[1]. W 1970 odbył studia podyplomowe z zakresu mineralogii i petrografii na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH w Krakowie[2]. Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1987 w Instytucie Górnictwa Politechniki Wrocławskiej na podstawie rozprawy Budowa i właściwości soli kamiennej najstarszej w cechsztynie monokliny przedsudeckiej. Promotorem doktoratu był prof. Jan B. Tomaszewski[3].

W 1995 na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie ukończył studia podyplomowe z zakresu ochrony środowiska przyrodniczego i zasobów mineralnych, które zakończył pracą (pod kierunkiem prof. Jakuba Siemka) Głębinowe zatłaczanie solanek kopalnianych jako metoda ochrony środowiska wodnego[2][4].

W okresie 1965–1968 pracował w Zakładach Przemysłowych R-1 w Kowarach poszukujących rud uranu[2]. Był pracownikiem Zakładu Geologii Stosowanej KGHM Cuprum od jego utworzenia przez Jana Tomaszewskiego w 1968. W latach 1982–2002 był kierownikiem tego Zakładu. Pracował także w Zakładzie Mechaniki Górotworu. Z ośrodkiem badawczym KGHM Cuprum był związany do 2015[5][6].

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Szyb Jan Wyżykowski, Polska Miedź S.A., Zakłady Górnicze Polkowice-Sieroszowice

Prowadził prace badawcze z zakresu geologii złożowej, geologii kopalnianej, mechaniki górotworu i hydrogeologii w obszarze złoża rud miedzi Lubin-Sieroszowice[7]. W szczególności zajmował się:

  • problemami geologicznymi masywów skalnych[8][9],
  • występowaniem i rozmieszczeniem pierwiastków towarzyszących (jak ren, arsen, rtęć, ołów i inne) oraz ich znaczeniem w procesach technologicznych, możliwości wykorzystania i oddziaływania na środowisko przyrodnicze[10][11],
  • występowaniem złóż soli w kopalniach rud miedzi[12][13],
  • badaniami wytrzymałościowymi skał, w tym skał modelowych i ich wykorzystanie w praktyce górniczej[14][15],
  • ochroną środowiska gospodarki surowcowej[16][17],
  • badaniami zagrożenia gazowego związanego z obecnością siarkowodoru w warstwach stropowych kopalni rud miedzi[18][19].

Za udział w opracowaniu teorii na temat: „Pochodzenie lubińskich złóż miedzi w świetle analizy sedymentologicznej” otrzymał w 1974 Nagrodę Sekretarza Naukowego PAN. W 1980 został nominowany przez Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa na członka Rady Geologicznej. W latach 1993–2001 był członkiem Sekcji Wiertnictwa i Górnictwa Otworowego Komitetu Górnictwa PAN[2]. Prezes Wyższego Urzędu Górniczego powołał go w 2010 na członka Komisji do spraw Zagrożenia Wyrzutami Gazów i Skał w Podziemnych Zakładach Górniczych Wydobywających Rudy Metali[20]. W latach 2007–2014 był członkiem Sekcji Rud Metali Komitetu Górnictwa PAN w Krakowie. W latach 2006–2010 był członkiem Rady Naukowej KGHM Cuprum – Centrum Badawczo-Rozwojowego[2].

Jest współautorem patentu związanego z usytuowaniem filarów podporowych w eksploatacji kopalń[21].

W 2023 przedstawił analizę światowego rynku renu i udziału w nim KGHM[22].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

Budynek „Cuprum” w 2012, plac Jana Pawła II we Wrocławiu[a]
  • Piotr Kijewski, Problematyka górnictwa rud miedzi w pracach geologów KGHM Cuprum: 50 lat doświadczenia i rozwoju, Wrocław: KGHM Cuprum – Centrum Badawczo-Rozwojowe, 2017, s. 59, ISBN 978-83-941744-2-2.
  • Piotr Kijewski, Jak złoże miedzi zmieniło Ziemię Lubuską?, [w:] Paweł P. Zagożdżon, Maciej Madziarz (red.), Dzieje górnictwa – element europejskiego dziedzictwa kultury, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2008, s. 111–120, ISBN 978-83-7493-384-1 [dostęp 2021-10-28].
  • Piotr Kijewski (red.), Zakłady Górnicze Polkowice-Sieroszowice, Wrocław: Wydawnictwo KGHM Cuprum Sp. z o.o., Centrum Badawczo-Rozwojowe, 2006, s. 230, ISBN 83-922065-4-1.
  • Piotr Kijewski, Elżbieta Idzik (red.), Kronika Polskiej Miedzi, wyd. 2 uzupełnione, Wrocław: Centrum Badawczo-Projektowe Miedzi Cuprum, 2005, s. 275, ISBN 83-922065-1-7. (wydanie 1:1997)
  • Piotr Kijewski (red.), Zakłady Górnicze Rudna: 1974–2001, wyd. 3, Wrocław: Centrum Badawczo-Projektowe Miedzi „Cuprum”, 2004, s. 223, ISBN 83-906885-8-1. (wydanie 1:1999, wydanie 2: 2001)
  • Piotr Kijewski i inni red., Chronicle of Polish Copper, Wrocław: Centrum Badawczo-Projektowe Miedzi „Cuprum”, 1998, s. 237, ISBN 83-906885-1-4.
  • Piotr Kijewski, Czesław August (red.), 50-lecie polskiej geologii na Uniwersytecie Wrocławskim. Rola geologii w sozologicznym zagospodarowaniu zasobów naturalnych ziemi, Wrocław: Instytut Nauk Geologicznych i Stowarzyszenie Geologów Wychowanków Uniwersytetu Wrocławskiego, 1995, s. 224, ISBN 83-903142-1-5.
  • Piotr Kijewski (red.), Głębinowe zatłaczanie solanki z kopalń rud miedzi z wykorzystaniem struktur pogazowych, Warszawa – Lubin – Wrocław: Komitet Badań Naukowych, KGHM Polska Miedź, Centrum Badawczo-Rozwojowe Miedzi Cuprum, 1994, s. 198.
  • Piotr Kijewski (red.), Metale towarzyszące w złożu rudy miedzi. Stan badań i perspektywy dalszego ich wykorzystania, Materiały konferencji w Rydzynie w dniach 13–14 maja 1987 z okazji 30-lecia odkrycia polskiej miedzi, Wrocław: Zakłady Badawcze i Projektowe Miedzi „Cuprum”, 1987, s. 257.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia Czarna w Tatrach Zachodnich. Partie pod „Kominem Węgierskim” eksplorowane w 1964

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2002)[23], Odznaką Zasłużony dla Polskiej Geologii, Odznaką Zasłużony dla Górnictwa RP (srebrna i złota)[2], Medalem 50-lecia Polskiej Miedzi[24]. Posiada Honorową Szpadę Górniczą[25]. Jest Dyrektorem Górniczym I stopnia[2].

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

Uprawiał lekkoatletykę. W 1956 na zawodach Szkolnych Zespołów Sportowych w Łodzi w biegu na 100 metrów uzyskał wynik 10,9 s[26][b].

Jest długoletnim członkiem i uczestnikiem wypraw jaskiniowych Sekcji Grotołazów Wrocław. W 1964 był kierownikiem wyprawy eksploracyjnej w Jaskini Czarnej[27][28]. W środowisku górskim i jaskiniowym jest nazywany „Cjano”[29][30].

W 2008 wydał zbiór własnych pieśni gwareckich z lat 1973–2008[31][c].

W latach 2015–2016 podjął inicjatywę renowacji wczesnobarokowych empor i malowideł w kościele parafialnym pod wezwaniem Matki Boskiej Szkaplerznej w Starym Węglińcu[33]. W 2019 wykonano renowację następnych trzech malowideł[34].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Budynek „Cuprum” został rozebrany w 2015.
  2. ↑ Minimum kwalifikacyjne na igrzyska olimpijskie (pierwsze „kółko olimpijskie”) wynosiło wtedy 11,2 s.
  3. ↑ Obrzędowość górnicza w Polsce ukształtowała się w XX wieku. Tradycje te obejmują zasady prowadzenia karczm piwnych w okresie obchodów „Barbórki”, w tym śpiewów i różnych obrzędów. Ważnym atrybutem tych spotkań są śpiewniki[32].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Teresa Suleja (red.), Absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego, tom I (1946–1989), Acta Universitatis Wratislaviensis No 2433, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2002, s. 431, ISBN 83-229-2277-9 [dostęp 2021-10-19].
  2. ↑ a b c d e f g Kijewski Piotr Lucjan (biogram), [w:] Andrzej Banaszek (red.), Geolodzy w służbie Polskiej Miedzi. Konferencja Środowiskowa Geologów., Lubin: Towarzystwo Konsultantów Polskich, 2011, s. 140–142, ISBN 978-83-927557-3-9, OCLC 833707439.
  3. ↑ Wojciech Ciężkowski, Gabriela Paszkowska (red.), 45 lat Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej 1968–2013 Księga Pamiątkowa, Wrocław: Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej, 2013, 35 i 40, ISBN 978-83-937788-3-6 [dostęp 2021-10-19].
  4. ↑ Andrzej Paulo (red.), Materiały Studium Podyplomowego AGH w Krakowie, Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, Kraków: Wydawnictwo Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią, 1995, s. 355, ISBN 83-86286-37-7, OCLC 750519774.
  5. ↑ Piotr Kijewski, Magdalena Worsa-Kozak, Leszek Kwaśny, 50 lat Zakładu Geologii w strukturze KGHM Cuprum, „Cuprum – Czasopismo Naukowo-Techniczne Górnictwa Rud” (4), 2018, s. 5–30 [dostęp 2021-10-20].
  6. ↑ 60 lat miedzi, 50 lat Cuprum. Doświadczenie inspiracją do nowych wyzwań [online], KGHM Cuprum, Centrum Badawczo-Rozwojowe, 2017 [dostęp 2021-10-20].
  7. ↑ Kijewski 2008 ↓, s. 111.
  8. ↑ B. Bereś, Piotr Kijewski, Uwagi o genezie złoża rud miedzi monokliny przedsudeckiej w świetle poglądów C.F. Davidsona, „Przegląd Geologiczny” (2–3), Warszawa 1974, s. 77–78, ISSN 0033-2151 [dostęp 2021-10-28].
  9. ↑ Piotr Kijewski, W. Salski, Zastosowanie badań tektonicznych w górnictwie odkrywkowym na przykładzie kamieniołomu „Braszowice”, „Kwartalnik Geologiczny”, 28 (1), Warszawa 1984, s. 59–78, ISSN 0023-2151 [dostęp 2021-10-28].
  10. ↑ Piotr Kijewski, H. Wirth, Ren – występowanie w złożu rud miedzi, produkcja i jej perspektywy, „Zeszyty Naukowe Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN” (81), Kraków 2011, s. 103–115, ISSN 2080-0819 [dostęp 2021-10-28].
  11. ↑ A. Jasiński, Piotr Kijewski, Geochemical aspects of gold occurence in the Fore-Sudetic copper deposits, „Bulletin of the Polish Academy od Science – Earth Sciences”, 44 (4), Warszawa 1996, s. 191–201.
  12. ↑ Piotr Kojewski, Jan Lis, Oddziaływanie zasolonych wód kopalnianych na mechaniczne właściwosci skał w kopalniach rud miedzi, „Górnictwo i Geoinżynieria”, 33 (1), 2009, s. 333–343, ISSN 1732-6702 [dostęp 2021-10-20].
  13. ↑ Piotr Kijewski, Wojciech Skalski, Cechsztyńska sól kamienna cyklotemu Z1 w południowo-zachodniej części monokliny przedsudeckiej, „Geologia Sudetica”, XIII (1), 1978, 97–139 (dostępny plik.pdf), ISSN 0072-100X [dostęp 2021-10-20].
  14. ↑ Piotr Kijewski, W. Pytel, Geomechaniczna ocena generowania przebiegu zjawisk dynamicznych podczas eksploatacji złóż na dużych głębokościach przy obecności warstwy reologicznej w stropie, „Prace Naukowe Instytutu Geotechniki I Hydrotechniki Politechniki Wrocławskiej”, 75 (41), Wrocław 2005, s. 291–298, ISSN 1230-3100 [dostęp 2021-10-28].
  15. ↑ J. Lis, Piotr Kijewski, Wytrzymałościowe i deformacyjne własności modeli skalnych o budowie warstwowo-blokowej, „Prace Naukowe Instytutu Geotechniki i Hydrotechniki Politechniki Wrocławskiej” (32), 1992, s. 105–110, ISSN 1230-3100.
  16. ↑ Z. Kleczek, Piotr Kijewski, Perspektywa zagospodarowania złoża soli kamiennej, [w:] Adam Piestrzyński (red.), Monografia KGHM Polska Miedź, Lubin: KGHM Cuprum, 2008, s. 453–455, ISBN 83-922065-7-6.
  17. ↑ Piotr Kijewski, Występowanie metali ciężkich na obszarze Środkowego Nadodrza w strefie oddziaływania przemysłu miediowego, „Fizykochemiczne Problemy Mineralogii” (29), Wrocław 1995, 47-54 (dostępny plik.pdf), ISSN 0137-1282 [dostęp 2021-11-02].
  18. ↑ Piotr Kijewski, Franciszek Czechowski, Paweł Raczyński, Związki siarkowe w anhydrycie bitumicznym z OG „Sieroszowice” w świetle badań petrograficznych i geochemicznych, „Cuprum” (2), Wrocław 2014, s. 17–42, ISSN 0137-2815 [dostęp 2021-10-28].
  19. ↑ Jan Butra, Piotr Kijewski, Zagrożenia gazowe w kopalniach rud miedzi –zagrożenie siarkowodorem, „Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska” (7), Katowice 2013, s. 3–14, ISSN 1505-0440 [dostęp 2021-10-28].
  20. ↑ Zarządzenie Nr 18 Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego, „Dziennik Urzędowy Wyższego Urzędu Górniczego” (7), 2010, s. 134 [dostęp 2021-10-20].
  21. ↑ Józef Wojnowski i inni, Sposób usytuowania filarów w systemie eksploatacji komorowo-filarowym, „Biuletyn Urzędu Patentowego”, VIII (7), Warszawa 1980, 79, P. 214834 [dostęp 2021-11-02].
  22. ↑ Piotr Kijewski, Wojciech Kaczmarek, Kinga Litwinionek, KGHM uczestnikiem światowego rynku renu, [w:] Ewa Lewicka (red.), Aktualia i perspektywy gospodarki surowcami mineralnymi, Kraków: Wydawnictwo Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, 2023, s. 49–57, ISBN 978-83-67606-23-3 [dostęp 2023-12-22] (pol. • ang.).
  23. ↑ B. Żbikowska, Spotkanie z Polską Miedzią w 45 rocznicę odkrycia złóż miedzi w Polsce, „Państwowy Instytut Gelologiczny – Wiadomości (on-line)” (11), 2002, s. 3 [dostęp 2021-10-22].
  24. ↑ Iwona Barbara Litwin, Wojciech Kaczmarek, Uroczyste Spotkanie Geologów – Siedziba KGHM Polska Miedź SA, Lubin, 25.05.2007, „Przegląd Geologiczny”, 55 (7), 2007, s. 542, ISSN 0033-2151 [dostęp 2021-11-09].
  25. ↑ Wzory mundurów, szpad górniczych i odznak stopni górniczych [online], Senat RP – portal [dostęp 2021-10-30].
  26. ↑ Ze spartakiady SKS – Kijewski przebiegł 100 m w 10,9, „Słowo Polskie”, nr 153 (3136), Wrocław, 28 czerwca 1956, s. 4.
  27. ↑ M. Czarkowski (red.), XV lat w podziemiach gór, Akademicki Klub Turystyczny – Sekcja Grotołazów Wrocław, Wrocław: Dolnośląski Ośrodek Informacji Turystycznej, 1970, 36 i 45.
  28. ↑ Roman Bebak, Historia Wrocławskiej Sekcji Grotołazów, [w:] Kazimiera (Mika) Anioł, Nina Walny, Krzysztof Nowak (red.), Tak było. Turystyka studencka w środowisku wrocławskim, Wrocław: Fundacja Ogólnopolskiej Komisji Historycznej Ruchu Studenckiego, 2023, s. 20–35, ISBN 978-83-965237-2-3 [dostęp 2023-06-21].
  29. ↑ Elżbieta Pomorska i inni, Grotołazi, czyli Tajemnice Podziemi, „Korkociąg”, wydanie specjalne 50 lat Sekcji Matki Naszej, Sekcja Grotołazów Wrocław, 2005, 2 i 17.
  30. ↑ Hanka Buczkowska, Jubileusz 65-lecia Sekcji Matki Naszej [online], Sekcja Grotołazów Wrocław, 2021 [dostęp 2021-10-28].
  31. ↑ Piotr Krajewski, Gwareckie Pieśni Karczemne, wydanie jubileuszowe z okazji 45-lecia Zakładów Badawczych i Projektowych Miedzi „Cuprum”, Wrocław: Zaklad Projektowo-Usługowy „Cuprum”, 2008, s. 60.
  32. ↑ Jerzy Górecki, Edyta Sermet, Tradycje górniczej karczmy piwnej, [w:] Paweł P. Zagożdżon, Maciej Madziarz (red.), Dzieje górnictwa – element europejskiego dziedzictwa kultury, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2008, s. 69–80, ISBN 978-83-7493-384-1 [dostęp 2021-12-07].
  33. ↑ Stary Węgliniec: Zakończony I etap renowacji malowideł [online], Zgorzelec nasze miasto (portal), 26 sierpnia 2016 [dostęp 2021-10-28].
  34. ↑ Odbiór zabytkowych empor [online], Zgorzelec nasze miasto (portal), 29 listopada 2017 [dostęp 2021-10-28].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Kijewski&oldid=73482783”