Piotr Krasoń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Krasoń
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1956
Szczecin

doktor habilitowany nauk matematycznych
Specjalność: geometria algebraiczna, K-teoria, metody numeryczne, teoria homotopii, topologia algebraiczna
Alma Mater

Politechnika Szczecińska
Uniwersytet im. Adama Mickieiwcza

Doktorat

1980
Politechnika Szczecińska

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Szczeciński

Okres zatrudn.

od 1992

Piotr Krasoń (ur. 1956 r. w Szczecinie[1]) – polski matematyk, specjalizujący się w geometrii algebraicznej, K-teorii, metodach numerycznych, teorii homotopii oraz topologii algebraicznej; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Szczecińskim[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1956 roku w Szczecinie, z którym związał całe swoje życie prywatne i zawodowe. Po ukończeniu kolejno szkoły podstawowej i średniej podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Szczecińskiej, które ukończył w 1977 roku zdobywając tytuł magistra inżyniera. Niedługo potem rozpoczął drugi kierunek studiów – matematykę na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zakończone magisterium także w 1977 roku. W 1980 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Politechnice Szczecińskiej na podstawie pracy pt. Metoda równań całkowych w wybranych dynamicznych i statycznych zagadnieniach teorii pola elektromagnetycznego, napisanej pod kierunkiem prof. Wojciecha Antoniego Lipińskiego[3]. Praca ta otrzymała nagrodę III stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W 1989 roku otrzymał stopień naukowy Doktora habilitowanego na podstawie rozprawy nt. Metoda elementu globalnego w problemach analizy pól elektromagnetycznych i cieplnych na Politechnice Gdańskiej[1].

W latach 1987-1992 przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie odbył studia doktoranckie na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Wirginii, zakończone napisaniem w 1991 roku rozprawy doktorskiej pt. On the Category of Unstable Modules over the Steenrod Algebra Moduloits Nilpotents. W roku akademickim 1991/1992 był profesorem wizytującym w Lehigh University w Bethlehem[1].

W 1992 roku powrócił do Polski, zostając zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Szczecińskim. Był członkiem Senatu tej uczelni w kadencjach 1993-1995 i od 2008 roku. W latach 2002-2008 piastował urząd prodziekana ds. nauki, a od 2008 roku dziekana Wydziału Matematyczno-Fizycznego Uniwersytetu Szczecińskiego[1].

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Zainteresowania naukowe Piotra Krasonia koncentrują się wokół zagadnień związanych z arytmetyczną geometrią algebraiczną, K-teorią, topologią, teorią liczb. Jest autorem około 48 publikacji naukowych. Członek American Mathematical Society od 1987 oku, a także w dwóch kadencjach – Komitetu Matematyki Polskiej Akademii Nauk[2]. (1995–2001). Od 1994 r. współpracuje z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu, prowadząc wspólne seminarium z arytmetycznej geometrii algebraicznej, czego efektem była organizacja trzech międzynarodowych konferencji (1995, 2007, 2012) oraz Nagroda Zespołowa Ministra II stopnia za badania naukowe. Przebywał na stażach naukowych na zaproszenie m.in. w ICTP w Trieście (Włochy), Newton Institute w Cambridge (Wielka Brytania), Max Planck Institute w Bonn (Niemcy), Uniwersytecie w Bielefeld (Niemcy), w Instytucie Weizmanna w Rechowot (Izrael). Wygłosił kilkadziesiąt zaproszonych wykładów na prestiżowych konferencjach bądź seminariach, m.in. w Princeton, w Sankt Petersburgu, w Strasburgu, w Nankinie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Przegląd Uniwersytecki Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 7-9 2012, s. 13.. przeglad.usz.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. [on-line] [dostęp: 14.02.2016]
  2. a b Dr hab. Piotr Krasoń, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-02-14].
  3. Metoda równań całkowych w wybranych dynamicznych i statycznych zagadnieniach teorii pola elektromagnetycznego w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2016-02-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]