Plévin
48°13′N 3°30′W/48,216667 -3,500000| gmina | |
 Kościół parafialny Notre-Dame | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Departament | |
| Okręg | |
| Kod INSEE |
22202 |
| Powierzchnia |
26,93 km² |
| Populacja (1990) • liczba ludności |
|
| • gęstość |
29 os./km² |
| Kod pocztowy |
22340 |
Położenie na mapie Côtes-d’Armor  | |
Położenie na mapie Francji  | |
Położenie na mapie Bretanii  | |
| 48°13′N 3°30′W/48,216667 -3,500000
| |
| Strona internetowa | |
Plévin (bret. Plevin) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Bretania, w departamencie Côtes-d’Armor.
Według danych na rok 2020 gminę zamieszkiwało 750 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 27 osób/km² (wśród 1269 gmin Bretanii Plévin plasuje się na 676. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 334.).
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Gmina położona jest w środkowej Bretanii, w regionie zwanym Kreiz Breizh. Jest częścią historycznego bretońskiego kraju Fisel[1].
Granicą gminy na północy jest potok Kerjean, na zachodzie potok Sterlenn, stanowi granicę z Motreff, jest także granicą departamentu pomiędzy Côtes-d'Armor i Finistère.
Terytorium gminy znajduje się na wysokości od 90 do 304 metrów nad poziomem morza. W południowej części znajduje się kilka szczytów należących do wschodniego krańca pasma Montagnes Noires : Minez Gliguéric, 304 m n.p.m. i Minez Zant Yann, 296 m n.p.m. Najwyższym punktem gminy jest Minez Gliguéric. Jest to zaokrąglone wzgórze zbudowane z piaskowca armoryckiego. Szczyt zajmują suche, mezofilne wrzosowiska z kolcolistem Ajonc de Le Gall i wrzosami[2].
W Plevinie krzyżują się drogi RD 83 (kierunek północ-południe, z Carhaix do Langonnet) z RD 85 (wschód–zachód, z Glomel i Paule do Spézet). Przez gminę przebiega również droga RD 3 prowadząca z Gourin i biegnąca na wschód w kierunku Glomel i Rostrenen.
Na północnym krańcu gminy znajduje się kanał Nantes do Brest, obecnie zamknięty dla żeglugi.
-
![Canal de Nantes à Brest : le pont de Kervoulédic [Kervoulidig] entre Carhaix et Plévin](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/92/579_Carhaix_Canal.jpg/120px-579_Carhaix_Canal.jpg)
Kanał z Nantes do Brest: most Kervoulédic [Kervoulidig] pomiędzy Carhaix i Plévin -
Stary most z płyt łupkowych nad strumieniem równoległym do kanału Nantes-Brest na południe od mostu Kervoulédic -
Kanał z Nantes do Brest: śluza nr 189 (Stang ar Vran) i GR 37 (ścieżka holownicza ). -
Kanał z Nantes do Brest: śluza nr 189 (Stang ar Vran) i GR 37 (ścieżka holownicza).. -
Kanał z Nantes do Brest: śluza nr 191 (Kerrun) i GR 37 (ścieżka holownicza).
![Canal de Nantes à Brest : le pont de Kervoulédic [Kervoulidig] entre Carhaix et Plévin](/wiki/Plik:579_Carhaix_Canal.jpg)
Klimat[edytuj | edytuj kod]
W 2010 roku klimat został sklasyfikowany jako „klimat oceaniczny francuski”, zgodnie z Typologie climatique de 2010[3]. Od 2020 r. gmina zaliczana jest do typu „klimat oceaniczny” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France. Ten typ klimatu charakteryzuje się łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami deszczu (w związku z zakłóceniami pochodzącymi od Atlantyku), rozłożonymi na cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego[4].
Typologia[edytuj | edytuj kod]
Plevin jest gminą wiejską, zaliczany jest do gmin o niskiej lub bardzo niskiej gęstości zaludnienia w rozumieniu miejskiej sieci gęstości zaludnienia INSEE[5].
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Plevin pochodzi od bretońskiego „ploe”, które oznaczało „wspólnota”, a następnie „parafia” i św. Ybena[6]. Nazwę miejscowości potwierdzają formy Pleguin z około 1330 i 1368 roku, Plezvin w 1371 roku, Ploeizvin w 1394 roku, Ploeguin w 1535 r. i 1536 r., Ploevin w 1536 r. i 1599 roku[7].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Średniowiecze[edytuj | edytuj kod]
Plevin był parafią w Armoryce. Rozległe terytorium obejmowało wówczas Motreff, Tréogan i Paule, według niektórych historyków również Glomel[7].
W pobliżu kaplicy Saint-Jean istniał klasztor, położony prawdopodobnie w pobliżu obecnej osady Kervern, zależnej od komandorii templariuszy z Quimper. Do tego klasztoru należał zapewne kamienny most, niewątpliwie pochodzenia rzymskiego, który zapewniał jego utrzymanie za opłatą, w pobliżu kaplicy Saint-Jean-Pontmen (po francusku „Saint-Jean-Pont-de-Pierre”). Inną nieistniejącą kaplicą jest kaplica Saint-Thuriau.
Hervé de Kerlouët brał udział w siódmej krucjacie w 1248 roku. W 1370 roku zamek Kerlouët należał do Yvesa Canaberta, pana Kerlouët[8].
Czasy nowożytne[edytuj | edytuj kod]
Parafia ta znana jest z wydarzeń związanych z buntem Czerwonych Czapek w 1675 roku. Częściowo został spalony zamek Kerlouët.
W 1714 roku Mauricette-Vincente de Canabert sprzedał Château de Kerlouët Pierre de Brilhac, pierwszemu prezydentowi parlamentu Bretanii.
XIX wiek[edytuj | edytuj kod]
W 1844 roku na mocy zarządzenia utworzono gminę Tréogan, 16 sierpnia 1844 kosztem miasta Plévin, którego do tej pory było częścią.
W 1862 r. w Plévin istniała szkoła dla chłopców, w której uczyło się 21 uczniów i szkoła dla dziewcząt, liczyła 10 uczennic[9].
XX wiek[edytuj | edytuj kod]
W 1905 roku zamek Kerlouët został opuszczony, nadal należał do potomków admirała i hrabiny Roquefeuil.
-
Centrum miasta Plévin na początku XX wieku (pocztówka). -
Plévin: jarmark w pobliżu fontanny Saint-Jean od dawna jest jednym z największych jarmarków w Bretanii.
W I wojnie światowej z Plévin brało udział wielu żołnierzy. Na pomniku wystawiony w centrum miejscowości wyryto 90 nazwisk żołnierzy, którzy zginęli za Francję ; wśród nich 6 (Louis Le Meler, Jean Le Cloarec i Joseph Huruguen w 1914; Jean Auffret i Joseph Chauvin w 1915; Jean Coléon w 1918) zginęło na froncie belgijskim; Jean Lozach, kwatermistrz, zginął podczas zatonięcia Admiral Charner w 1916 roku; Joseph Le Borgne zmarł w niewoli w Niemczech; wszyscy pozostali zginęli na ziemi francuskiej[10].
Na pomniku wojennym w Plévin widnieją również nazwiska 22 osób, które zginęły podczas II wojny światowej[10].
Dwóch żołnierzy z Plévin zginęło za Francję podczas wojny algierskiej.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- Kościół parafialny Notre-Dame, zbudowany przez Ernesta Le Guerranica, kalwaria która prawdopodobnie pochodzi z XVI wieku.
- Ołtarz główny kościoła Notre-Dame w Plévin
- Kielich mszalny z kościoła Notre-Dame w Plévin
- Krucyfiks z kościoła Notre-Dame w Plévin
- Kalwaria w Plévin
- Kaplica Saint-Jean
- Kaplica Saint-Abibon (wpisana do rejestru zabytków) i fontanna Saint-Diboan. W kaplicy znajduje się figura Vierge à l'Enfant de Plévin, uznana za monument historique.
- Krucyfiks z kaplicy Saint-Abibon w Plévin
- Rzeźba św. Abibona
- Kaplica Sainte-Anne
- Oratorium ojca Julien Maunoir
- Dom w Landeillau
- Dwór w Kerlouët
- Młyn w Kervern
- Dom w Rechou
- Dom w Kerlouet
- Dom w Kérantal
- Dom w Kerveillec 5
- Dom w Le Quinquis 3
- Kamieniołom łupków Ménez-Trémez
- Kamieniołom łupków Pont Tohou
- Kopalnia łupków Kervédeit
- Kopalnia łupków Gonervan
- Kopalnia łupków Kérantal
- Kopalnia łupków Tohou
- Świecznik wotywny
- Figura Ojca Maunoir
- Rzeźba św. Jerzego
- Rzeźba św. Brandana
Plévin Chapelle Saint-Abibon Matka Boska z dzieckiem
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pierre Le Roux, Atlas językowy Dolnej Bretanii, Rennes 1924, s. 152
- ↑ https://inpn.mnhn.fr/zone/znieff/530001023/tab/commentaires%5D
- ↑ Daniel Joly i inni, Les types de climats en France, une construction spatiale, „Cybergeo: European Journal of Geography”, 2010, DOI: 10.4000/cybergeo.23155, ISSN 1278-3366 [dostęp 2023-10-21] (fr.).
- ↑ Le climat en France métropolitaine | Météo-France [online], meteofrance.com [dostęp 2023-10-21].
- ↑ Définition - Commune rurale | Insee [online], www.insee.fr [dostęp 2023-10-21].
- ↑ De Jean-Christophe Cassard, La Bretagne des premiers siècles, 1994, s. 54.
- ↑ a b Plévin : Histoire, Patrimoine, Noblesse (commune du canton de Maël-Carhaix) [online], www.infobretagne.com [dostęp 2023-10-21].
- ↑ François Moal, , Spézet, Keltia Graphic,1986, s. 233.
- ↑ Joachim (1810-1883) Auteur du texte Gaultier Du Mottay, Ed Auteur du texte Vivier, Joseph (1822-18 ) Auteur du texte Rousselot, Géographie départementale des Côtes-du-Nord : rédigée sur les documents officiels les plus récents / par J. Gaultier Du Mottay,... Ed. Vivier,... J. Rousselot,..., 1862 [dostęp 2023-10-21] (fr.).
- ↑ a b Relevé [online], www.memorialgenweb.org [dostęp 2023-10-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Francuski urząd statystyczny. (fr.).