Place Royale (Québec)

Place Royale – plac w Québecu w Dolnym Mieście (dzielnica La Cité–Limoilou) uważany za miejsce najstarszego francuskiego osiedla na kontynencie^[1]. Znajduje się przy nim kościół Notre-Dame-des-Victoires, najstarszy kamienny kościół w Ameryce Północnej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Place Royale, zwany „kolebką cywilizacji francuskiej w Ameryce”, obejmuje obszar, na którym w 1608 roku Samuel de Champlain rozpoczął budowę fortu. Wznoszone budowle służyły przede wszystkim handlowi futrami z Indianami, którzy epizodycznie pojawiali się w okolicach fortu w celu połowu ryb i wymiany towarów.

Osada szybko rozwijała się w ciągu XVII wieku i objęła cały obszar dzisiejszego Dolnego Miasta. Po pożarze z 1682 roku zabudowania odbudowano ponownie z kamienia. Popiersie Króla Słońce, Ludwika XIV, zostało postawione w 1686 roku przez intendenta Jeana Bocharda de Champigny. Od tego czasu plac zaczęto nazywać Place Royale (fr. Plac Królewski).

Plac stał się głównym ośrodkiem handlowym Nowej Francji. W jego budynkach składowane były towary przeznaczone na eksport do Europy, na nim wyładowywano również produkty przywożone ze starego świata.

W 1759 roku oddziały brytyjskie pod dowództwem generała Jamesa Wolfe'a zniszczyły większą część miasta, zamieniając Place Royale w ruinę. Po zakończeniu podboju brytyjskiego budynki przy placu zajęli głównie angielscy kupcy, armatorzy i architekci.

W XIX wieku, w związku z rewolucją przemysłową i wzrostem znaczenia portu w Montrealu, plac stracił swoją role w handlu w kolonii. Stopniowo popadał w ruinę i w takim stanie pozostawał aż do roku 1967, kiedy rząd prowincji Quebec zarządził jego rewitalizację. Nazwa Place-Royale została nadana sektorowi otaczającemu plac.

W procesie restauracji postanowiono odbudować plac w stylu z XVIII wieku (czas panowania francuskiego), co oznaczało również rozbiórkę budynków XIX-wiecznych (zbudowanych za czasów panowania brytyjskiego).

Opis[edytuj | edytuj kod]

Mapa Starego Miasta z zaznaczonym Place Royale

Place Royale mieści się w obrębie zabytkowego starego miasta, które zostało wpisane w 1985 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Plac jest ograniczony ulicami Rue Saint-Pierre, Côte de la Montagne i Rue du Petit-Champlain. Znajdują się przy nim liczne budynki o znaczeniu historycznym, turystycznym i kulturowym, takie jak:

Kościół Notre-Dame-des-Victoires,
fragmenty drugiego fortu Champlaina z 1613 roku^[2],
Centre d'interprétation de Place-Royale, muzeum poświęcone historii dzielnicy,
Maison Fornel, budynek z XVIII wieku odbudowany w 1962 roku, dawna faktoria handlowa Jean-Louis Fornela, który badał wybrzeże półwyspu Labrador w 1737 roku,
popiersie z brązu Ludwika XIV, postawione w 1686 roku,
Maison Chevalier, zabytkowy budynek dostępny dla zwiedzających,
sklepienie w restauracji Cavour.

Place Royale
Rue du Petit-Champlain
Rue Sous-le-Fort

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Jean Poirier, Histoire de la ville de Québec 1608-1871, Éditions Boréal, 1987
Ministère des Affaires culturelles, Place-Royale berceau d'une ville, Les Publications du Québec, 1986
Renée Côté, Place-Royale. Quatre siècles d'histoire, Musée de la Civilisation, 2000