Pożegi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pożegi
uroczysko-dawna miejscowość
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

piski

Gmina

Pisz

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Pisz
Mapa konturowa gminy Pisz, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pożegi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Pożegi”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Pożegi”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Pożegi”
Ziemia53°32′35″N 21°54′52″E/53,543056 21,914444

Pożegi (niem. Poseggen[1])) – uroczysko; dawna miejscowość mazurska w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz[2].

Wieś powstała w ramach kolonizacji Wielkiej Puszczy. Wcześniej był to obszar Galindii. Była to wieś ziemiańska (dobra służebne) w posiadaniu drobnego rycerstwa (tak zwani wolni), którzy mieli obowiązek służby rycerskiej (zbrojnej). Nazwa wsi Pożegi wywodzi się od nazwiska Pożgla (lub Pośgla, zdaniem Wojciecha Kętrzyńskiego). Michał Pożgla wymieniany jest w dokumentach z 1561 r. przy informacji o zakupie ziemi w Bielicach.

Wieś służebna założona przez komtura Eberharda von Wesenthau, na 10 łanach (około 1,8 km²). Obszar ten został nadany Andrzejowi i Stanisławowi Pożegom (od nazwiska pierwszych właścicieli wzięła się nazwa wsi), na prawie magdeburskim z obowiązkiem jednej służby zbrojnej. Ponieważ nie wyznaczono wolnizny, można wnioskować, że wieś istniała już wcześniej (przed 1424 r.), w tak zwanej „dąbrowie” między Turowem, Pietrzykami i Bogumiłami. W 1476 r. prokurator piski, Jan von Helmstedt, nadał Janowi Włosikowi z Pisza cztery łany na prawie magdeburskim, tak zwanego nadmiaru, między wsiami Zawady, Bogumiły, czyli w obszarze późniejszej wsi Pożegi.

Obecnie[edytuj | edytuj kod]

Na niemieckiej mapie z 1928 roku osada o gęstej zabudowie, około 10 gospodarstw[1]. Obecnie w tym miejscu nie ma zabudowy tylko pola uprawne. Na zdjęciach satelitarnych można dostrzec zarys dawnych dróg i niektórych gospodarstw.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Portasl Meyersgaz.
  2. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 109637

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Grzegorz Białuński: Kolonizacja Wielkiej Puszczy (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie). Olsztyn, OBN, 2002, 237 str., ISBN 83-87643-97-1, ISSN 0585-3893