Pochodna Pincherlego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pochodna Pincherlegooperator liniowy przekształcający inny operator liniowy określony na przestrzeni liniowej wielomianów zmiennej z ciała zdefiniowany wzorem

tak, że

dla każdego

Innymi słowy, pochodna Pincherlego to komutator z mnożeniem przez w algebrze endomorfizmów

Pojęcie to nazwano po włoskim matematyku, Salvatore Pincherle (1853–1936).

Własności[edytuj | edytuj kod]

Pochodna Pincherlego, jak każdy komutator jest różniczkowaniem, co oznacza, że spełnia prawa dodawania i mnożenia: dla danych dwóch operatorów liniowych i należących do jest

  • gdzie jest złożeniem operatorów,
  • gdzie jest zwykłym nawiasem Liego.

Zwykła pochodna, jest operatorem wielomianowym. Policzenie wprost daje, że jego pochodna Pincherlego to

Wzór ten uogólnia się do przez indukcję. Dowodzi to, że pochodna Pincherlego operatora różniczkowego również jest operatorem różniczkowym, a więc pochodna Pincherlego jest różniczkowaniem

Operator przesunięcia może być zapisany jako ze wzoru Taylora. Wtedy jego pochodna Pincherlego to Innymi słowy, operatory przesunięcia są wektorami własnymi pochodnej Pincherlego, którego spektrum jest cała przestrzeń skalarów

Jeżeli jest niezmiennicze ze względu na przesunięcia, tzn. jeżeli komutuje z lub to zachodzi wtedy również a więc również jest niezmiennicze ze względu na przesunięcia o to samo przesunięcie

„Operator delta z czasem dyskretnym” to operator którego pochodna Pincherlego jest operatorem przesunięcia

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]