Podatek od sprzedaży

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podatek od sprzedaży (ang. sales tax, use tax) – podatek od sprzedaży, podatek pośredni, płacony jedynie na ostatnim etapie obrotu towarami lub usługami.

Stawki podatku[edytuj | edytuj kod]

Podatek od sprzedaży stosowany jest głównie w Stanach Zjednoczonych. W zależności od stanu stawki się różnią. W stanach Delaware, Montana, New Hampshire i Oregon stawka podatku wynosi 0%. Najwyższa stawka istnieje w Luizjanie, gdzie przeciętnie osiąga nawet 10%. Przeciętnie całkowita stawka podatku sięga około 7%[1].

Zalety i wady podatku od sprzedaży[edytuj | edytuj kod]

Zaletami podatku jest to, że nie jest podatkiem kumulacyjnym (podobnie jak VAT), ponieważ dotyka tylko ostatniej fazy obrotu oraz niższe obciążenie konsumentów z uwagi na wysokość stawek. Główną wadą są niższe dochody budżetu państwa z tego podatku, ponieważ zakres opodatkowania podatkiem od sprzedaży jest zwykle zdecydowanie węższy niż opodatkowanie VAT.

Podstawowe cechy podatku od sprzedaży[edytuj | edytuj kod]

Zakres podmiotowy[edytuj | edytuj kod]

Podatnikami podatku są:

Podstawa opodatkowania[edytuj | edytuj kod]

Co do zasady podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży.

Część lokalna i stanowa[edytuj | edytuj kod]

Podatek od sprzedaży składa się z dwóch części. Podatek nie różni się jedynie w zależności od stanu, lecz też od hrabstwa czy miasta. Przykładowo stan Georgia nakłada podatek w wysokości 4%. Ponadto różne hrabstwa wprowadzają swoje lokalne taryfy, dlatego opodatkowanie sprzedaży może osiągnąć dla przykładu 7,5%[2].

Zasada obliczania podatku od sprzedaży[edytuj | edytuj kod]

Przykład obliczania podatku od sprzedaży[edytuj | edytuj kod]

Sprzedawca sprzedaje klientowi zegar o wartości 100 zł (wartość netto). Przyjmując hipotetycznie, że podatek wynosi 10%, nalicza 10% podatku i sprzedaje za 110 zł (wartość brutto) oraz odprowadza 10 zł do urzędu skarbowego (podatkowego).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]