Podczaszy wielki koronny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podczaszy wielki koronny (łac. pocillator Regni) – urząd dworski Korony Królestwa Polskiego I Rzeczypospolitej.

Do jego kompetencji należało dysponowanie napojami w czasie uczt dworu królewskiego. Podawał królowi puchar, skosztowawszy najpierw trunku, co miało na celu wykrycie potencjalnej trucizny. Podawał desery, trzymał klucz nad bardzo wówczas drogimi przyprawami korzennymi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Góralski Urzędy i godności w dawnej Polsce, Warszawa 1998