Podkowa II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podkowa II
Ilustracja
Herb Podkowa II
Typ herbu

szlachecki

Pierwsza wzmianka

1790

Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Herb Podkowa II pierwszy w drugim rzędzie

Podkowa II (Podkowa b) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu czerwonym podkowa barkiem do góry srebrna; nad nią gwiazda ośmiopromienna, złota; między ocelami miecz srebrny z rękojeścią złotą. Klejnot: nad hełmem, w koronie pięć piór strusich, przeszytych mieczem, ostrzem w lewo. Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1790 Marcinowi Prandtke, kapitanowi w I regimencie wojska koronnego, potwierdzony 14 lutego 1792, według Chrząńskiego nadany także w 1790 Wojciechowi Greffenowi[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Dwa rody herbownych:

Greffen, Prandtke.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 270.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4700 herbów szlacheckich 49 tysięcy nazwisk 60 tysięcy rodów. L&L, 2011. ISBN 978-83-60597-68-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]