Podstawowe zabiegi resuscytacyjne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uciskanie klatki piersiowej

Podstawowe zabiegi resuscytacyjne, BLS (ang. Basic Life Support) – zespół czynności obejmujący bezprzyrządowe utrzymywanie drożności dróg oddechowych oraz podtrzymywanie oddychania i krążenia[1].
W zakres podstawowych zabiegów resuscytacyjnych wchodzą również: rozpoznanie nagłego zatrzymania krążenia, pozycja bezpieczna i postępowanie w zadławieniu.

Natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji przez świadków zdarzenia zwiększa szansę przeżycia trzykrotnie[1], dlatego algorytm BLS został stworzony dla osób, które nie posiadają wykształcenia medycznego, ale są świadkami zdarzenia i w sposób znaczący mogą wpłynąć na zminimalizowanie ryzyka zgonu osoby poszkodowanej. Istotą BLS jest resuscytacja krążeniowo-oddechowa.

Podstawowe zabiegi resuscytacyjne mają kluczowe znaczenie w ratowaniu życia osobom poszkodowanym z NZK. Warto rozpoczynać BLS bez obaw przed brakiem doświadczenia, ponieważ udowodniono, że kilka tych prostych czynności znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo zgonu.

Algorytm postępowania[edytuj | edytuj kod]

Algorytm BLS
  1. Sprawdź czy miejsce podjęcia resuscytacji jest bezpieczne
  2. Sprawdź, czy poszkodowany reaguje
  3. Głośno wołaj o pomoc
  4. Udrożnij drogi oddechowe i sprawdź oddech - lekko odchyl głowę do tyłu i unieś żuchwę
  5. Sprawdź, czy oddycha prawidłowo
  6. Zadzwoń pod numer 999 lub 112
  7. Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej
  8. Wykonaj 2 oddechy
  9. Kontynuuj resuscytację aż do przyjazdu pogotowia lub do momentu kiedy poszkodowany odzyska przytomność

Sytuacje szczególne[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, w sekcji Sytuacje szczególne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b prof. dr hab. Janusz Andres (red.), Rudolph W. Koster: Podstawowe zabiegi resuscytacyjne u osób dorosłych oraz zastosowanie automatycznych defibrylatorów zewnętrznych (AED). T. 2. Polską Radą Resuscytacji, 2010, s. 2-21. ISBN 83-89610-10-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]