Podwłośnik
Podwłośnik – ochronne okrycie z białej, lekkiej tkaniny używane w XVIII wieku do osłaniania ubioru podczas czesania i pudrowania włosów.
Zazwyczaj miał postać pelerynki wykonanej z białej, lekkiej tkaniny, czasem ozdobionej falbankami, koronkami i wstążkami[1].
W XVIII wieku podczas toalety podwłośnik nakładały zarówno kobiety jak i mężczyźni[1][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Sztuka świata. T. 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.