Policentryczność

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Policentryczność – w urbanistyce: właściwość układu przestrzennego, najczęściej miasta oznaczająca występowanie w nim wielu ośrodków centralnych, wokół których wytwarzają się koncentrycznie struktury (miejskie) względnie autonomiczne wobec siebie, a zarazem powiązane ze sobą.

W przypadku policentryczności nie występuje wyraźna przewaga jednego centrum nad innymi jak w monocentrycznym wzorcu.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]