Polska Gazeta Introligatorska
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
ul. Piekary 8a, Poznań |
| Wydawca |
Ignacy Kozłowski |
| Język | |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Redaktor naczelny |
Ignacy Kozłowski, Stanisław Haremza |
| Stali współpracownicy |
Ignacy Kozłowski, Stanisław Haremza, Jan Kuglin |
| Średni nakład |
1800 egz. |
Polska Gazeta Introligatorska – polski miesięcznik wydawany w Poznaniu w latach 1928–1934 poświęcony introligatorstwu.
Czasopismo powstało w 1928 roku w poznańskim środowisku introligatorskim. Wydawcami Polskiej Gazety Introligatorskiej zostali: Ludwik Rządkowski (wydawca) oraz Ignacy Kozłowski (introligator). Funkcję redaktora odpowiedzialnego pełnił Stanisław Haremza. Inicjatywę wsparł Jan Kuglin, dyrektor Rolniczej Drukarni i Księgarni Nakładowej w Poznaniu.
Na przełomie 1928 i 1929 roku w gronie redakcji wybuchł konflikt dotyczący kierunku rozwoju miesięcznika. Na podstawie wyroku sądowego Ignacy Kozłowski wykupił udziały Rządkowskiego w 1929 roku[1]. Od tego czasu pełnił funkcję wydawcy oraz redaktora Polskiej Gazety Introligatorskiej. Wsparcia inicjatywie wydawniczej udzieliły poznańskie firmy z branży drukarskiej oraz introligatorskiej. Polska Gazeta Introligatorska zawierała kilka działów tematycznych: informacje z działalności organizacji, poradnik zawodowy, informacje z rynku polskiego oraz światowego, a także reprodukcje prac artystycznych rzemieślników[2]. Autorami publikowanych artykułów byli między innymi: Ludwik Rządkowski, Ignacy Kozłowski, Stanisław Haremza, Aleksander Semkowicz, Zdzisław Szafranek, Bonawentura Lenart, Hilary Majkowski, Jan Kuglin, Władysław Grabowski oraz Józef Przesławski[3]. Czasopismo ukazywało się przez 7 lat, aż do 1934 roku. Ostatni numer ukazał się 20 czerwca 1934 roku[4].
Polska Gazeta Introligatorska udostępniona jest w Kujawsko-Pomorskiej Bibliotece Cyfrowej, digitalizację wykonała Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Elżbieta Pokorzyńska. Polska Gazeta Introligatorska. Dzieje czasopisma i analiza zawartości. „Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk”. 13, s. 48-49, 2013.
- ↑ Elżbieta Pokorzyńkska. Polska Gazeta Introligatorska. Dzieje czasopisma i analiza zawartości. „Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk”. 13, s. 51-52, 2013.
- ↑ Leonard Rosadziński: Ginące rzemiosło. Śladami poznańskich introligatorów. Poznań: 2011, s. 54-55.
- ↑ „Polska Gazeta Introligatorska”. 6, 1934.
- ↑ Polska Gazeta Introligatorska w Kujawsko-Pomorskiej Bibliotece Cyfrowej. [dostęp 2019-07-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- E. Pokorzyńska: Polska Gazeta Introligatorska. Dzieje czasopisma i analiza zawartości, [w] „Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk”, 2013, T. 13, W kręgu badań czasopiśmienniczych i prasoznawczych;
- L. Rosadziński: Śladami poznańskich introligatorów. Ich sztuka i wyroby, Poznań 2009;
- L. Rosadziński: Ginące rzemiosło. Śladami poznańskich introligatorów, Poznań 2011;
- M. Żynda: Introligatorstwo poznańskie 1574–1975, Poznań 1975.