Pomnik Piotra Bagrationa w Augustowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Piotra Bagrationa w Augustowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Augustów

Projektant

Herman Brachman

Data odsłonięcia

6 grudnia 1897

Data likwidacji

I wojna światowa

Położenie na mapie Augustowa
Mapa konturowa Augustowa, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pomnik Piotra Bagrationa w Augustowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Piotra Bagrationa w Augustowie”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Piotra Bagrationa w Augustowie”
Położenie na mapie powiatu augustowskiego
Mapa konturowa powiatu augustowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Piotra Bagrationa w Augustowie”
Ziemia53°51′25,6″N 23°00′16,2″E/53,857111 23,004500

Pomnik Piotra Bagrationa w Augustowie – niezachowany pomnik ku czci rosyjskiego generała Piotra Bagrationa w Augustowie.

Koncepcja budowy pomnika Piotra Bagrationa powstała w 104 Ustiużewskim Pułku Piechoty, jaki stacjonował w Augustowie, w związku z nadchodzącym jubileuszem jednostki. Żołnierze sami przeprowadzili zbiórkę pieniędzy na wzniesienie monumentu, który miał być jedynym w Imperium Rosyjskim pomnikiem byłego dowódcy pułku. Popiersie Bagrationa powstało w Petersburgu w pracowni G. Brachmana. Zostało odsłonięte 6 grudnia 1897, już po uroczystościach rocznicy powołania pułku. Znajdowało się na placu w kompleksie koszarowym pułku.

Pomnik wykonany był z brązu, przedstawiał Piotra Bagrationa w galowym mundurze generalskim. Umieszczono go na cokole z czerwonego granitu. Znajdował się na nim herb upamiętnionego oraz napis 7 Jegierski, obecnie 104 Ustiużewski Księcia Generała Bagrationa Pułk – swemu dowódcy. Na pamiątkę jubileuszu 100 rocznicy. Na bocznych ścianach cokołu wyryto natomiast miejsca i daty bitew, w których szczególnie odznaczył się Bagration, zaś na tylnej – daty 1797 i 1897. Całość znajdowała się na podstawie w formie czterech betonowych stopni, w rogach których znajdowały się odlane w miedzi miniaturowe kopie francuskich armat. Pomnik otaczało żelazne ogrodzenie z latarniami w narożnikach.

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę pomnik został wyburzony.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • K. Sokoł, A. Sosna, Stulecie w kamieniu i metalu. Rosyjskie pomniki w Polsce w latach 1815-1915, MID "Synergia", Moskwa 2005, ISBN 5-94238-010-4, ss.75-76