Pomnik Stefana Łaszewskiego w Toruniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik Stefana Łaszewskiego
w Toruniu
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Miejsce

Zespół Staromiejski

Data odsłonięcia

3 maja 1925 (pierwotna wersja), 11 listopada 1997 (istniejąca replika)

Data likwidacji

II wojna światowa

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Stefana Łaszewskiego w Toruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pomnik Stefana Łaszewskiego w Toruniu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik Stefana Łaszewskiego w Toruniu”
Ziemia53°00′41″N 18°36′02″E/53,011389 18,600556

Pomnik Stefana Łaszewskiego w Toruniu – pomnik pierwszego wojewody województwa pomorskiego w II Rzeczypospolitej Stefana Łaszewskiego. Pomnik usytuowano na rozwidleniu ulic Wały gen. Sikorskiego i Fosy Staromiejskiej, w pobliżu Collegium Maius Uniwersytetu Mikołaja Kopernika[1].

Pierwszy pomnik Stefana Łaszewskiego odsłonięto 3 maja 1925 roku[1]. Powstał on z inicjatywy ówczesnego wojewody pomorskiego Stanisława Wachowiaka[2]. Pomnik zaprojektował prof. Eugeniusz Gros. Prace wykonał wielkopolski rzeźbiarz Marcin Rożek. Pomnik został zniszczony przez Niemców podczas II wojny światowej. Z inicjatywy Toruńskiego Oddziału Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego i Sejmiku Samorządowego dawnego województwa toruńskiego w 1997 roku wzniesiono replikę pomnika[1]. Rzeźbę odsłonięto 11 listopada 1997 roku[2].

Pomnik składa się z tablicy z piaskowca wmurowanej w ścianę z kostek granitowych. Na tablicy znajduje się głowa Łaszewskiego, dwie rózgi liktorskie, symbolizujące symbol władzy urzędnika i dwa godła: Pomorza (gryf) i Polski (orzeł). Pośrodku znajduje się napis: PIERWSZEMU WOJEWODZIE POMORSKIEMU W ODRODZONEJ POLSCE STEFANOWI ŁASZEWSKIEMU WZDZIĘCZNE POMORZE[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Orłowski: Od prowizorki po pompatyczność, czyli toruńskie (i podgórskie) pomniki patriotyczne w latach 1920–1939: próba analizy i syntezy. W: Katarzyna Kluczwajd, Michał Pszczółkowski (red.): Torunia przestrzeń wspólna: wielokulturowe miasto z cezurą i bez cezury 1920 roku. Zabytki toruńskie młodszego pokolenia. Toruń: Stowarzyszenie Historyków Sztuki, 2020. ISBN 978-83-953155-9-6.
  • Antoni Ziółkiewicz, Adam Paczuski: Pomniki Torunia. Toruń: Wydawnictwo Regionalnego Ośrodka Studiów i Ochrony Środowiska Kulturalnego w Toruniu, 2002. ISBN 83-87768-85-5.