Posąg Hermesa (Tetmajer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Posąg Hermesa, tzw. Antinous Belwederski, rzymska kopia greckiego posągu

Posąg Hermesasonet[1] młodopolskiego poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera[2], opublikowany w tomiku Poezje. Seria trzecia, wydanym w 1898. Utwór jest napisany klasycznym sylabicznym trzynastozgłoskowcem ze średniówką po sylabie siódmej[3]. Rymy są żeńskie. Sonet rymuje się abba abba cde ced.

Rzeźbiarz Hermesa posąg wykuł marmurowy,
w dłoń dał mu opleciony wężem posoch biały,
zaś do stóp mu przywiązał skrzydlate sandały
i dał mu uśmiech boski. W alei mirtowej
postawiono go na tle groty porfirowej,
skąd się róże i laury ku niemu zwieszały;
i bóg, Argos pogromca, pełen świętej chwały,
zdał się śnić pod różami i laurem u głowy.
A co noc się mirtowe gałęzie rozchylą
z lekkim, cichym szelestem i pomiędzy róże
przegląda twarz - Olimpu bogom ukradziona..
Spośród gęstwiny stopą wybiega motylą
dziewczyna - i objąwszy pierś boga w ramiona,
wrzące pragnienie gasi na zimnym marmurze.

Zobacz też: O sonecie (wiersz)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Różne wizje antyku w poezji Kazimierza Tetmajera i Leopolda Staffa. matura-polski.blogspot.com. [dostęp 2017-04-06]. (pol.).
  2. Tetmajer Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-05].
  3. Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 292. ISBN 83-85220-79-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Tetmajer: Poezje wybrane. Wyboru dokonał i wstępem opatrzył Jan Zygmunt Jakubowski. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1969.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]