Postrzał Krönleina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Postrzał Krönleina – rzadko spotykane zjawisko, zdarzające się przy samobójczych postrzałach w głowę lub usta, polegające na rozerwaniu czaszki i wyrzuceniu mózgu na zewnątrz[1]. Powstaje zwykle przy postrzałach z broni długiej o dużej mocy, np. broni gładkolufowej lub wielkokalibrowej.

Eponim honoruje Rudolfa Ulricha Krönleina, szwajcarskiego chirurga[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Malcolm John Dodd, Karen Byrne: Terminal Ballistics: A Text And Atlas Of Gunshot Wounds. CRC Press, 2006, s. 67-68.
  2. H. Pankratz, H. Fischer. Zur Wundballistik des Krönlein-Schusses. „Zeitschrift für Rechtsmedizin”. 95 (3), s. 213–5, listopad 1985. DOI: 10.1007/BF00201080. (niem.).