Potulice (powiat wągrowiecki)
52°48′18″N 17°02′09″E/52,805000 17,035833
 |
Ten artykuł od 2012-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
429[2] |
| Strefa numeracyjna |
67 |
| Kod pocztowy |
62-112[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PWA |
| SIMC |
0531980 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wągrowiec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wągrowieckiego  | |
| 52°48′18″N 17°02′09″E/52,805000 17,035833[1]
| |
Potulice – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Wągrowiec.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0531996 | Potuły | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa pilskiego. Wieś w gminie Wągrowiec, nad Rudką (prawym dopływem Wełny), 7 km na północ od Rogoźna.
Obszerne założenie pałacowo-parkowe powstało na początku XIX wieku, staraniem Józefa Biegańskiego. Parterowy dwór uzupełniono w 2 połowie XIX wieku dwoma przybudówkami nierównej wielkości. Obok oficyna oraz zabudowania folwarczne i gorzelnia z połowy XIX wieku. Poniżej dworu park krajobrazowy (7,6 ha) z klasycystyczną świątynią grecką z początku XIX wieku, resztkami kamienno-ceglanej groty i dębami o obwodzie do 580 cm. Przy drodze do dworu stara figura Matki Boskiej. Stoi także drewniany kościół św. Katarzyny z 1728 roku, kryty gontem, z wieżą o barokowym hełmie. Wewnątrz rokokowy ołtarz główny z około 1778 roku, 2 ołtarze późnobarokowe z okresu budowy i kamienna chrzcielnica barokowa z 2 połowy XVII wieku. Od północy przylega do kościoła murowana kaplica grobowca Biegańskich z około 1856 roku. Obok plebania z 1 połowy XIX wieku, o dachu naczółkowym.
Wśród zabudowy wsi kilka szachulcowych czworaków z 1 połowy XIX wieku, krytych dachami naczółkowymi. Przy wylocie w kierunku Wągrowca potężne topole o obwodach 650 i 690 cm. Na cmentarzu (na południe od wsi) groby powstańców wielkopolskich poległych 6 II 1919 roku pod Radwankami. Przy drodze w kierunku Rogoźna grusza o obwodzie 410 cm. Na północ od Potulic, na skraju lasu po prawej stronie szosy do Żelic, grupa pomnikowych dębów o obwodzie do 350 cm. W 2010 do użytku oddana została sala wiejska zaadaptowana po sklepie GS.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 109444
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 972 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
