Powrót taty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powrót taty – ballada Adama Mickiewicza, która została po raz pierwszy wydana w zbiorze Ballady i romanse w 1822 jako część tomu Poezyj. Ballada została napisana w maju 1820 roku[1], utwór był krytykowany przez współczesnych Mickiewiczowi jako „zbyt prosty”[2].

Utwór opowiada o ojcu dzieci, który powraca. Zostaje on napadnięty przez zbójów. Mężczyzna zostaje uratowany przez swoje dzieci, które wznosiły modły do Boga. Szef zbójów rozczulił się tym wydarzeniem i puścił mężczyznę wolno.

Ballada składa się z 21 strof. Każda strofa ma 4 wersy. Utwór jest regularny na przemian 11- i 8-zgłoskowy[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Powrót taty – Adam Mickiewicz [online], wiersze.doktorzy.pl [dostęp 2020-06-04].
  2. Powrót taty - interpretacja - Adam Mickiewicz [online], lekcjapolskiego.pl [dostęp 2021-03-30].
  3. Powrót taty tekst analiza | Opracowania lektur [online] [dostęp 2020-06-04] (pol.).