Przejdź do zawartości

Programowalny tranzystor jednozłączowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Programowalny tranzystor jednozłączowy
Typ

bierny

Wynalazca

General Electric

Symbol
Symbol
Symbol PUT

Programowalny tranzystor jednozłączowy PUT (ang. Programmable unijunction transistor) – element półprzewodnikowy, wyposażony w trzy elektrody: anoda, katoda i bramka.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

PUT w swojej budowie jest podobny do krzemowego prostownika sterowanego[1]. Składa się z czterech warstw w układzie p-n-p-n.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Programowalne tranzystory jednozłączowe stosuje się m.in. w prostych generatorach[2] oraz w ściemniaczach oświetlenia[3].

Struktura PUT
Charakterystyka prądowo-napięciowa tranzystora PUT.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fawad, PUT - Programmable Unijunction Transistor [online], D&E Notes, 15 grudnia 2017 [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  2. Programmable UJT, PUT construction, working and theory. Relaxation oscillator [online], Electronic Circuits and Diagrams-Electronic Projects and Design, 18 września 2009 [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  3. Programmable Unijunction Transistor (PUT) Flasher Circuit [online], ElectroSchematics.com, 1 września 2012 [dostęp 2020-03-08] (ang.).