Projekt Isabela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Projekt Isabela – zainicjowany przez Charles Darwin Foundation i Park Narodowy Galapagos w 1997 r. i ukończony w 2006 r. projekt ochrony i rewitalizacji przyrody oraz odtworzenia bioróżnorodności na wyspach Pinta i Santiago oraz północnej części wyspy Isabela, wprowadzony w związku ze znaczącymi zniszczeniami w środowisku spowodowanymi przez sprowadzenie na wyspy kóz[1].

Kozy sprowadzono na archipelag w XIX i na początku XX w., łącznie na 13 wysp. Kozy okazały się groźne dla miejscowych ekosystemów i spowodowały spadek bioróżnorodności wysp. Do 1997 r. z sukcesem usunięto kozy z pięciu mniejszych wysp archipelagu, wciąż jednak występowały one na Pinta, Santiago, 5 wyspach zamieszkanych przez ludzi oraz na wysepce położonej na zachód od wybrzeża wyspy Isabela[1].

W latach 70. XX w. kozy obecne na południowej części Isabeli przekroczyły niegościnne tereny Perry Isthmus i pojawiły się na południowych zboczach wulkanu Alcedo. W ciągu kolejnych 10-15 lat ich populacja gwałtownie wzrosła, powodując intensywną degradację środowiska. Występujące w tym rejonie żółwie korzystały z cienia gęstych lasów oraz tworzących się oczek wodnych, a na wyższych partiach zboczy występowały liczne epifity. Pojawienie się kóz spowodowało zniszczenie lasów, zagrażając populacji żółwi, ptaków, owadów i roślin. Jednocześnie populacja kóz nadal rosła i rozprzestrzeniała się w stronę wulkanów Darwin i Wolf. Pojawienie się kóz w każdym rejonie powodowało stopniową transformację złożonych ekosystemów w trawiaste monokultury i postępującą erozję zboczy wulkanów[1].

Do usunięcia kóz zastosowano zaawansowane metody łowieckie, przećwiczone uprzednio na populacji świń na Santiago i nielicznych kozach pozostałych na Pinta[1]. Do operacji zastosowano helikoptery i narzędzia lokalizacyjne, a w dalszej fazie kozy wyposażone w lokalizatory, które wypuszczano na wolność i pozwalano dołączyć do tropionych stad (kozy-Judasze) oraz wysterylizowane samice kóz z założonymi lokalizatorami (kozy-Mata Hari)[2].

Po wyeliminowaniu świń z Santiago w 2000 r. zintensyfikowano prace nad projektem eliminacji kóz, a zakrojona szeroką skalę operacja polowania na kozy została rozpoczęta na Isabela w 2004 r. Do końca 2005 r. usunięto kozy z wysp Pinta i Santiago oraz północnej części Isabela, niewielka ich liczba (20-30 sztuk) pozostała zaś na południowej części Isabela. W 2006 r. Santiago ogłoszono wolną od introdukowanych gatunków, operacje terenowe przeciw kozom zakończono na archipelagu w marcu 2006 r. Zaraz po usunięciu kóz populacje miejscowych gatunków dokonały szybkiej odbudowy[1]. W następnych latach prowadzono systematyczny monitoring wysp, który wykazał brak niepożądanych kóz[2].

Koszty likwidacji kóz oszacowano na 6,1 mln dolarów, z czego ponad 33% przeznaczono na eliminację ostatniego tysiąca sztuk oraz późniejszy monitoring[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Project Isabela. Galapagos Conservancy. [dostęp 2018-06-21]. (pol.).
  2. a b c Goodbye Galapagos goats. [w:] Nature [on-line]. Macmillan Publishers Limited, 2009-01-27. [dostęp 2018-06-21]. (ang.).