Prothyron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Protyron przy wejściu do kościoła św. Trójcy w Zevio

Prothyron – element architektoniczny w postaci małego ganku, o dachu wspartym na dwóch kolumnach, zazwyczaj nieznacznie wzniesiony nad poziom gruntu. Dach jest zespolony z bryłą budynku, oparty na łukach lub architrawach, może mieć formę dwuspadową lub niewielkiej kopuły. Prothyron można uznać za propylon zmniejszony do jednego traktu[1].

Stosowany w architekturze klasycznej, popularny w bizantyńskiej, skąd został przejęty przez islamską, zwłaszcza w Turcji[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Peter Grossman: Architectural Elements of Churches, Prothyron. W: The Coptic encyclopedia. Aziz Suryal Atiya (red.). T. I. New York: Macmillan, 1991.