Provida Mater Ecclesia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Provida Mater Ecclesiakonstytucja apostolska Piusa XII ustanawiająca w Kościele instytuty świeckie. Dokument nosi datę 2 lutego 1947. Pełny tytuł konstytucji brzmi Konstytucja apostolska Provida Mater Ecclesia na temat stanów kanonicznych i instytutów świeckich, mających na celu osiągnięcie chrześcijańskiej doskonałości.

Autorzy[edytuj | edytuj kod]

Tekst został ogłoszony jako konstytucja apostolska, ponieważ Pius XII chciał nadać mu sankcję najwyższej wagi i rangi. Treść dokumentu opracował prałat Bacci, pomagali mu m.in. ks. Alvaro del Portillo oraz Św. Josemaria Escriva.

Konstytucja została opublikowana 29 marca 1947.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Provida Mater Ecclesia wraz z innymi dokumentami promulgowanymi w 1948 r., tworzyło ramy prawne, w których mieściły się instytuty świeckie.

Provida Mater Ecclesia zdefiniowało w artykule 1 instytuty świeckie jako "stowarzyszenia kleru lub świeckich, których członkowie, aby zyskać doskonałość chrześcijańską i w pełni prowadzić apostolstwo, praktykują w świecie rady ewangeliczne"[1].

Provida Mater Ecclesia ma duże znaczenie dla Opus Dei, które zostało pierwszym w historii instytutem świeckim (na podstawie Decretum laudis Primum Institutum z 24 lutego 1947). W Opus Dei (które dziś jest prałaturą personalną) dzień 24 lutego obchodzony jest jako święto.

Dziś do ponad 200 instytutów należy ok. 60 tys. osób na całym świecie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Provida Mater Ecclesia. kuria.lublin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-28)]., art. 1

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]