Prowincja św. Bonawentury Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech
Państwo | |
---|---|
Siedziba |
00186 Rzym |
Data powołania |
2017 |
Wyznanie | |
Kościół | |
zakon | |
Prowincjał |
Luciano De Giusti OFM |
Dane statystyczne (2017) | |
Liczba osób zakonnych |
150 |
Liczba klasztorów |
20 |
Położenie na mapie Rzymu | |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
41°53′37,71″N 12°29′01,29″E/41,893808 12,483692 | |
Strona internetowa |
Prowincja św. Bonawentury Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech (wł. Provincia di San Bonaventura dei Frati Minori) − jedna z prowincji franciszkańskich z siedzibą prowincjała w Rzymie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Odpowiadając na wynikające ze zmniejszania się liczby powołań do Zakonu Franciszkańskiego potrzeby generał wraz z zarządem podjęli decyzję o połączeniu prowincji rzymskiej i abruzyjskiej w jedną. Unifikację poprzedziła wizytacja generalna przeprowadzona w obu prowincjach przez o. Danila Tremoladę z prowincji asyskiej. Nową prowincję ustanowił generał Michael A. Perry w Greccio 9 maja 2017 roku. W momencie erekcji przestali pełnić swoje urzędy dotychczasowi ministrowie prowincjalni. Patronem nowej jednostki administracyjnej franciszkanów z siedzibą prowincjała w Rzymie wybrano św. Bonawenturę z Bagnoregio. Generał Perry mianował pierwszy zarząd: Luigi Recchia (prowincjał), Fabio Catenacci (wikariusz prowincji), Riccardo Burattin, Luciano De Giusti, Daniele Di Sipio, Alessandro Partini, Carlo Serri oraz Nando Simonetti (definitorzy prowincjalni). W momencie powstania prowincja liczyła około 150 braci, mieszkających w 20 domach zakonnych[1].
Prowincja św. Bonawentury obejmuje swoim obszarem tereny Lacjum i Abruzji[2]. Siedziby poszczególnych wspólnot znajdują się w następujących klasztorach[3][4]:
- konwent Santa Maria in Aracoeli (Rzym, kuria)
- Policlinico Gemelli (Rzym)[5]
- Torre Angela (Rzym)[5]
- Frascati (Rzym)[5]
- klasztor i parafia San Francesco a Ripa (Rzym)[6]
- klasztor Sant’Angelo (Valmontone)
- klasztor i parafia San Sebastiano alle catacombe (Rzym)
- klasztor San Francesco (Bellegra)
- sanktuarium Santa Maria delle Grazie (Ponticelli, Rieti)
- sanktuarium Madonna delle Grazie (Teramo)
- sanktuarium San Bernardino (L’Aquila)
- sanktuarium w Greccio (Rieti)
- sanktuarium w Fonte Colombo (Rieti)
- sanktuarium w Poggio Bustone (Rieti)
- sanktuarium Santa Maria della Foresta (Rieti)
- klasztor i parafia w Acilia (Rzym)
- klasztor w Celano
- klasztor i parafia w Latinie
- klasztor w Orsogni
- klasztor w Lanciano
- klasztor San Giuliano (L’Aquila)
- klasztor Stella Maris (Pescara)
- klasztor San Bonaventura (Palatyn, Rzym)
W 2021 roku dotychczasowy prowincjał rzymski o. Massimo Fusarelli wybrany został generałem franciszkanów[7]. Ministrem prowincjalnym Prowincji św. Bonawentury jest od 2021 roku o. Luciano De Giusti, wikariuszem o. Paolo Maiello, definitorem i sekretarzem prowincji o. Giovanni Loche[8].
Dziedzictwo duchowe[edytuj | edytuj kod]
Klasztory prowincji od wielu stuleci były miejscem rozwoju ruchu franciszkańskiego. Następujące osoby były związane z historią dwóch prowincji połączonych w 2017 roku.
Zdjęcie | Klasztor | Protagoniści |
---|---|---|
Konwent San Francesco a Ripa w Rzymie | Franciszek z Asyżu, Jakubina Settesoli, grób Karola z Sezze[4] | |
Konwent Aracoeli w Rzymie | brat Jałowiec (zm. na Aracoeli w 1258)[9] | |
Klasztor San Francesco w Bellegrze | Franciszek z Asyżu, Tomasz z Cori, Teofil z Corte, Dydak Oddi, Marian z Roccacasale[4] | |
Santa Maria della Grazie, Ponticelli Sabino | Amadeusz z Portugalii, Bonawentura z Barcelony[4] | |
San Bernardino, L’Aquila | Bernardyn ze Sieny[4] | |
Greccio | Franciszek z Asyżu[4] | |
Fonte Colombo | Franciszek z Asyżu[4] | |
Poggio Bustone | Franciszek z Asyżu[4] | |
Santuario della Foresta, Rieti | Franciszek z Asyżu[4] | |
Celano | Tomasz z Celano[3] | |
Santissima Annunziata, Orsogna | Ludovico Riccelli da Gildone, Diego Giampaolo da Gamberale (słudzy Boży)[3] | |
San Giuliano, L’Aquila | Jan Kapistran, Bernardyn z Fossy, Vincenzo dell’Aquila, Tymoteusz z Monticchio, Cezydiusz Giacomantonio[3] | |
San Bonaventura, Palatyn (Rzym) | Bonawentura z Barcelony, Giovanni Battista da Borgogna, Leonard z Porto Maurizio[10] | |
Gemelli (Rzym) | Agostino Gemelli |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ È nata la Provincia di San Bonaventura. ofm.org, 2017-05-10. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ Michael A. Perry: Discorso del Ministro generale alla nuova Provincia. ofm.org, 2017-05-10. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ a b c d Pastorale. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ a b c d e f g h i Santuari. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ a b c Solidarietà. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ Progetto d'accoglienza Ripa dei Settesoli. ripadeisettesoli.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ Fr. Massimo Fusarelli è il nuovo Ministro Generale dell’Ordine dei Frati Minori. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ Fr. Luciano De Giusti è il nuovo Ministro provinciale dei frati minori di Abruzzo-Lazio. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ Roma. Santa Maria in Aracoeli. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
- ↑ Il complesso conventuale di S. Bonaventura al Palatino. fratipalatino.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).