Przeciwpocisk rakietowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przeciwpocisk rakietowy – kierowany pocisk rakietowy[1].

Pocisk, którego przeznaczeniem jest zwalczać balistyczne pociski rakietowe, a także wieloczłonowe głowice jądrowe na znacznych wysokościach i odległościach od obiektów, które są ochraniane[1]. Jego wyposażenie stanowi niezawodny system sterowania o dużej dokładności naprowadzania oraz termojądrowe głowice bojowe. Tego typu pociski wyróżniają się bardzo dużymi przyśpieszeniami stycznymi i dzięki temu są w stania omijać tzw. głowice pozorujące, które maja za zadanie przechwytywanie przeciwpocisków rakietowych[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Modrzewski (red.): Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 540. ISBN 83-11-07275-2.