Przejdź do zawartości

Przestrzeń sprzężona w sensie sprzężenia zespolonego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przestrzeń sprzężona w sensie sprzężenia zespolonego – dla danej zespolonej przestrzeni liniowej przestrzeń liniowa której elementami są elementy zbioru działanie dodawania jest takie samo jak w przestrzeni natomiast mnożenie przez skalary zdefiniowane jest wzorem

dla każdego oraz każdej liczby zespolonej Działanie po prawej stronie znaku równości oznacza mnożenie przez skalar (liczbę sprzężoną do ) w przestrzeni

Przestrzenie i mają jednakowe wymiary, a więc są izomorficzne z punktu widzenia algebry liniowej, to znaczy istnieje wzajemnie jednoznaczne odwzorowanie liniowe między tymi przestrzeniami. Przestrzeń można w naturalny sposób utożsamiać z przestrzenią (zob. idempotentność).

Jeśli są zespolonymi przestrzeniami liniowymi oraz jest odwzorowaniem antyliniowym, to jest ono liniowe jako przekształcenie przestrzeni w przestrzeń (cały czas można mówić o jednym i tym samym odwzorowaniu ponieważ zbiory wektorów przestrzeni i są równe). W szczególności, identyczność

jest izomorfizmem antyliniowym.

Twierdzenie Riesza o reprezentacji ciągłych funkcjonałów liniowych na przestrzeni Hilberta mówi, że dla każdego istnieje dokładnie jeden element taki, że

dla każdego Z tego twierdzenia wynika, że każda przestrzeń Hilberta jest antyliniowo (izometrycznie) izomorficzna ze swoją przestrzenią sprzężoną Stąd, niekiedy wygodnie jest dokonywać utożsamienia

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]