Pseudapocyrtus legorskyi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudapocyrtus legorskyi
Link et Zettel, 2012
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

ryjkowcowate

Podrodzina

Entiminae

Plemię

Pachyrhynchini

Rodzaj

Pseudapocyrtus

Gatunek

Pseudapocyrtus legorskyi

Pseudapocyrtus legorskyigatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych i podrodziny Entiminae.

Gatunek ten opisany został w 2012 roku przez Andreasa Linka i Herberta Zettela[1].

Chrząszcz o ciele długości od 8,8 do 10,6 mm u samców i od 9,7 do 11,9 mm u samic. Ubarwiony czarno z jaśniejszymi (jasnorudymi do ciemnokasztanowych): trzonkami i nasadowymi częściami funikulusów czułków, goleniami i większymi częściami ud oraz dyskami przedplecza i pokryw. Mała i wąska głowa ma na spodzie V-kształtne wgłębienie. Kuliste przedplecze jest na dysku grubo guzkowane a na przednim i tylnym brzegu prawie gładkie do lekko szagrynowanego. Pokrywy silnie kuliste. U samicy ich wierzchołek zmodyfikowany: występuje około dwukrotnie głębsze niż szersze wcięcie szwowe i oddzielone ostrymi ząbkami, półokrągłe, płytsze wcięcia przedwierzchołkowe[1].

Ryjkowiec znany tylko z Parku Narodowego Bicol, gdzie okazy odłowiono w zdegradowanym lesie dwuskrydlowym oraz na obrzeżach lasów. Prawdopodobnie gatunek endemiczny dla podregionu bikolskiego regionu biogeograficznego "Wielkiego Luzonu"[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Andreas Link, Herbert Zettel. A new species of Pseudapocyrtus H eller , 1912 (Coleoptera: Curculionidae) from southern Luzon, The Philippines. „Zeitschrift der Arbeitsgemeinschaft Österreichischer Entomologen”. 64, s. 61-66, 2012.