Pseudomalus auratus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudomalus auratus
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
P. auratus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Nadrodzina

złotolitki

Rodzina

złotolitkowate

Podrodzina

Chrysidinae

Plemię

Elampini

Rodzaj

Pseudomalus

Gatunek

Pseudomalus auratus

Synonimy
  • Sphex aurata Linnaeus, 1758
  • Omalus auratus (Linnaeus, 1758)

Pseudomalus auratusgatunek błonkówki z rodziny złotolitkowatych i plemienia Elampini.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten został opisany w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Sphex aurata[1][2]. Klasyfikowany był również w rodzaju Omalus[3][4].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ciało długości od 2 do 6 mm. Tułów błękitnej lub zielonej barwy, odwłok zaś złocistej. Wierzch głowy, tułowia i trzeciego tergitu z długim i odstającym owłosieniem. Policzki długości zbliżonej do szerokości żuwaczki. Punktowanie śródplecza gęste i dość wyraźne. Zatarczka słabo sklepiona. Liczba ząbków przedkońcowych na pazurkach stóp większa niż dwa. Trzeci tergit odwłoka z wycięciem pośrodku tylnej krawędzi zwykle głębokim[4]. Od podobnego P. triangulifer różni się środkowymi członami czułków mniej więcej tak długimi jak szerokimi[3].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek pasożytniczy. Wśród żywicieli notowane były błonkówki: Pemphredon lethifer, Pemphredon unicolor, Cemonus unicolor, Passaloecus turionum, Passaloecus gracilis, Trypoxylon figulus, Trypoxylon attenuatum, Trypoxylon clavicerum, Pemphredon lugubris, Passaloecus brevicornis, Rhopalum tibiale, Philanthus, Cerceris rybyensis, Psenulus concolor, Crabro, Cemonus shuckardi, Corynopus coarctatus, Passaloecus insignis, Rhopalum coarctatum, Ectemnius, Passaloecus singularis, Pemphredon lethifer, Passaloecus pictus, Ceratina. Hyleus i Anthidium lituratum[2].

Na P. auratus pasożytują z kolei błonkówki: Leptocryptus fragilis, Diomorus igneiventris, Perithous divinator, Perithous mediator i Diomorus calcaratus[2].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek holarktyczny[2], w Polsce rozpowszechniony[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pseudomalus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2016-12-12].
  2. a b c d G. L. Agnoli, P. Rosa: Species: Pseudomalus auratus. [w:] Chrysis.net website, interim version 10-Apr-2012 [on-line]. [dostęp 2016-12-12].
  3. a b c Bogdan Wiśniowski, Katarzyna Szczepko. Pseudomalus triangulifer (ABEILLE DE PERRIN, 1877) nowy dla Polski gatunek złotolitki (Hymenoptera: Chrysididae). „Wiadomości Entomologiczne”. 28 (4), s. 231-236, 2009. 
  4. a b Jan Noskiewicz, Wojciech Puławski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 55—56. Złotolitki — Chrysididae, Cleptidae. Polski Związek Entomologiczny, PWN, 1956.