Ptilorrhoa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ptilorrhoa
J.L. Peters, 1940[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – ściółkarz plamoskrzydły (P. leucosticta) na ilustracji J. Smita opublikowanej w czasopiśmie Proceedings of the Zoological Society of London w 1873 roku[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pieszaki

Rodzaj

Ptilorrhoa

Typ nomenklatoryczny

Eupetes caerulescens Temminck, 1836

Synonimy
Gatunki

4 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

Ptilorrhoarodzaj ptaków z rodziny pieszaków (Cinclosomatidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Nowej Gwinei[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 20–24 cm; masa ciała 49–74 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1940 roku ornitolog James Lee Peters na łamach The Auk[1]. Jako gatunek typowy Peters wyznaczył ściółkarza modrego (P. caerulescens).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Ptilorrhoa: gr. πτιλον ptilon „pióro”; ορρος orrhos „zad, kuper”[6].
  • Mollitor: łac. molitor „młynarz, budowniczy”, od moliri „trudzić”, od moles, molis „trud”[7]. Typ nomenklatoryczny: Munia leucosticta Salvadori, 1876.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.L. Peters. Geographical Variation in the Carolina Wren. „The Auk”. 57 (1), s. 94, 1940. (ang.). 
  2. P.L. Sclater. Characters of new Species of Birds Discovered in New Guinea by Signor D’Albertis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1873, s. ryc. lii, 1873. (ang.). 
  3. T. Iredale: Birds of New Guinea. Cz. 2. Melbourne: Georgian House, 1956, s. 86. (ang.).
  4. "F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy)": Australasian babblers, logrunners, satinbirds, painted berrypeckers, wattlebirds, whipbirds. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-06-02]. (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Quail-thrushes and Jewel-babblers (Cinclosomatidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Ptilorrhoa, DOI10.2173/bow.cinclo2.01 [dostęp 2023-06-02] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Ptilorrhoa [dostęp 2023-06-02].
  7. The Key to Scientific Names, Mollitor [dostęp 2023-06-01].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Cinclosomatidae Bonaparte, 1854 – pieszaki – Quail-thrushes and Jewel-babblers (wersja: 2022-08-15), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-06-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).