Pułk Lekki Hetmana Wielkiego Koronnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pułk Lekki Hetmana Wielkiego Koronnego
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

1699

Dowódcy
Pierwszy

St. Jabłonowski

Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska lądowe

Skład

10 chorągwi

Pułk Lekki Hetmana Wielkiego Koronnego – oddział jazdy Armii Koronnej.

Sformowany na podstawie komputu koronnego uchwalonego przez sejm w 1699 roku[1].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Pancerni

  • jedna chorągiew – 100 koni
  • jedna chorągiew – 30 koni

Jazda lekka

  • jedna chorągiew – 60 koni
  • jedna chorągiew – 50 koni
  • sześć chorągwi po 40 koni

Razem w pułku: 10 chorągwi − 480 koni[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przejście wojska na stopę pokojową
  2. Struktura organizacyjna z 1699 roku podana za Wimmer; Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej s. 134

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Konstanty Górski, Historya jazdy polskiej, Spółka wydawnicza Polska, Kraków 1894
  • Andrzej Grabski, Jan Wimmer i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
  • Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
  • Jan Wimmer: Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1956.