Puberfonia
Puberfonia[1], także pomutacyjna niestabilność głosu[1] (PNG; ang. puberphonia, mutational falsetto, functional falsetto, adolescent transitional voice disorder[2]) – rzadkie zaburzenie głosu występujące w okresie pomutacyjnym, polegające na braku zmiany głosu z wysokiego, właściwego dla wczesnego dzieciństwa, na głos niski, dorosły[1].
U osób dotkniętych puberfonią głos jest zazwyczaj ochrypły, nadmiernie wysoki i piskliwy, a mówienie sprawia im duży wysiłek[1]. Wysoki, niedonośny głos jest tworzony ze zwiększonym napięciem mięśni krtani[3].
Pomutacyjna niestabilność głosu ma zwykle podłoże psychologiczne, wśród czynników wpływających na rozwój puberfonii wymienia się m.in. brak akceptacji nowego głosu, niedojrzałość społeczną oraz problemy z identyfikacją płciową[4]. Wykazano także związek między pomutacyjnymi schorzeniami głosu a nadopiekuńczością matki i braku relacji z ojcem[1].
Schorzenie występuje przede wszystkim u mężczyzn[3]. Tembr puberfonicznego głosu zaburza funkcjonowanie mężczyzn w przestrzeni społecznej oraz ma negatywny wpływ na ich stan emocjonalno-psychiczny[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Lidia Nawrocka, Hanna Mackiewicz-Nartowicz, Hanna Owczarzak, Anna Sinkiewicz, Agnieszka Garstecka. Pomutacyjna niestabilność głosu – opis przypadku. „Logopedia”. 48 (1), s. 339–349, 2019. ISSN 0459-6935.
- ↑ Sally K. Gallena: Voice and Laryngeal Disorders: A Problem-based Clinical Guide with Voice Samples. Elsevier Health Sciences, 2007, s. 33. ISBN 978-0-323-04622-0. (ang.).
- ↑ a b Balasubramanian Thiagarajan: Recent advances in otolaryngology. Geetha R, 2015, s. PT243. ISBN 978-81-923784-4-2. (ang.).
- ↑ Lisa N. Kelchner, Susan Baker Brehm, Barbara Weinrich: Pediatric Voice: A Modern, Collaborative Approach to Care. Plural Publishing, 2014, s. 189. ISBN 978-1-59756-665-0. (ang.).