Pururawa i Urwasi (wiersz Bolesława Leśmiana)
Pururawa i Urwasi – wiersz Bolesława Leśmiana z tomu Łąka wydanego w 1920. Utwór jest napisany klasycznym polskim sylabicznym trzynastozgłoskowcem przy użyciu rymowanego dystychu. Nawiązuje do kultury indyjskiej[1].
- Pururawa w godzinie, gdy słońce mgły krasi,
- Ujrzał nimfę wód przaśnych — Indiankę Urwasi.
- Wynurzyła dłoń z wody, a za dłonią — głowę,
- A niedługo — popierśną kibici połowę.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pururawas i Urwasi. eduteka.pl. [dostęp 2017-04-14]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Iwona Milewska: The Mahabharata Epic, Its Translations and Its Influence on Polish Intellectual Circles and General Readers. ejournals.eu. [dostęp 2017-04-14]. (ang.).
- Andrzej Babkiewicz: Małżeństwo w dawnych Indiach. nowavedanta.nama-hatta.pl. [dostęp 2017-04-14]. (pol.).
