Putiatyńce
Na mapach: 
49°22′32″N 24°39′03″E/49,375556 24,650833
49°22′32″N 24°39′03″E/49,375556 24,650833| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
12,637 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 03435 |
| Kod pocztowy |
77004 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°22′32″N 24°39′03″E/49,375556 24,650833
| |
Putiatyńce (ukr. Путятинці) – wieś na Ukrainie w obwodzie iwanofrankiwskim (rejon iwanofrankiwski). Miejscowość liczy 1 018 mieszkańców.
Znajduje tu się przystanek kolejowy Putiatyńce, położony na linii Tarnopol – Stryj.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W II Rzeczypospolitej Putiatyńce były miejscowością w gminie Rohatyn w powiecie rohatyńskim w województwie stanisławowskim[1].
W latach 1943-1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj ok. 100 Polaków[2].
Po II wojnie światowej miejscowość znalazła się w ZSRR.
Urodził się tu Mikołaj Świderski (ur. 26 września 1888, zm. 1940 w Kijowie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 69, poz. 663
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939-1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 407, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Putiatyńce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
- Putiatyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 319.
- Putiatyńce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 529.