Pyleniec pospolity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pyleniec pospolity
Ilustracja
Kwiaty i łuszczynki pyleńca pospolitego
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

pyleniec

Gatunek

pyleniec pospolity

Nazwa systematyczna
Berteroa incana (L.) DC.
Syst. nat. 2:291. 1821
Zasięg
Mapa zasięgu
Mapa występowania gatunku w Polsce[3]

Pyleniec pospolity (Berteroa incana (L.) DC.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych. Pierwotny zasięg gatunku obejmuje środkową i wschodnią Europę oraz Azję środkową. Jego granice są jednak różnie przedstawiane, a tym samym status na znacznych obszarach Europy, gdzie współcześnie występuje, jest niejasny. Według niektórych źródeł zachodnia i północna granica zasięgu w Europie sięga Austrii, Polski i Danii[4], według innych sięga do Francji i obejmuje niemal cały Półwysep Skandynawski[5]. W Azji gatunek rośnie w strefie klimatu umiarkowanego, sięgając do Chin[4][6]. Poza tym gatunek rozprzestrzeniony został w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej[4][7]. W Polsce gatunek jest pospolity na całym niżu[3], ale jego status jest niejasny[8]. Niektóre źródła przedstawiają go jako gatunek obcy[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Wzniesiona, rozgałęziona, o wysokości 25–60 cm. Jest owłosiona szarymi, gwiazdkowatymi włoskami.
Liście
Lancetowate, o zaostrzonych końcach i przeważnie z rzadka ząbkowane. Podobnie jak łodyga owłosione szarymi, gwiazdkowatymi włoskami.
Kwiaty
Zebrane w gęste grono, białe, o głęboko rozciętych płatkach korony. Pręciki dwusilne, przy czym dłuższe są dołem oskrzydlone, zaś krótsze posiadają uszka.
Owoce
Biało omszone łuszczynki o jajowatoeliptycznym kształcie.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna, hemikryptofit[8]. Kwitnie od maja do czerwca[8] lub sierpnia[6]. Owocuje od czerwca do września[6]. Zapylana jest przez pszczoły. Roślina ruderalna, rośnie na siedliskach ruderalnych i segetalnych, takich jak pobocza dróg, pola, łąki i pastwiska, a także na suchych zboczach, piaskach czy brzegach rzek[8][6]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Berteroetum incanae[9]. Liczba chromosomów 2n = 16[8][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
  3. a b c Adam Zając, Maria Zając, Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 2001.
  4. a b c Taxon: Berteroa incana (L.) DC.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2021-08-29].
  5. Berteroa incana. [w:] Den Virtuella Floran [on-line]. Naturhistoriska riksmuseet. [dostęp 2021-08-29].
  6. a b c d e Berteroa incana (Linnaeus) de Candolle. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-08-29].
  7. Berteroa incana (Linnaeus) de Candolle. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-08-29].
  8. a b c d e Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 194. ISBN 978-83-01-14342-8.
  9. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.