Równiarko- spycharka
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
prototyp 1970 |
| Okres produkcji |
od 1971 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment |
budownictwo |
| Silniki |
SW 680/8, o mocy 193 KM na licencji Leyland |
| Skrzynia biegów |
SB-163 8 biegowa (4+4) |
| Napęd |
spalinowy |
| Zbiornik paliwa |
200 l |
| Liczba miejsc |
1 |
Równiarko-spycharka – maszyna budowlana skonstruowana w Hucie Stalowa Wola w 1970 roku. Przeznaczona była do pracy m.in. przy budowie dróg, lotnisk, niwelacji terenu na budowach, mieszania materiałów drogowych w procesie stabilizacji gruntu, do zrywania starej nawierzchni, trawników itp.[1]
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Bazą do opracowanej konstrukcji była skonstruowana i produkowana od 1969[1], przez HSW ładowarka Ł-3. Wykorzystano z niej: silnik, skrzynię biegów, mosty napędowe, układ hydrauliczny oraz kabinę operatora. Maszynę zaprojektowano jako 3 osiową, z napędem na dwie tylne osie[2]. Przednia oś skrętna, sterowana hydraulicznie.
Maszyna posiadała sterowany hydraulicznie, przedni lemiesz, służący do równania i niwelacji większych nierówności terenu, oraz przemieszczania urobku.
Napędzana była silnikiem wysokoprężnym, WSK Mielec SW680/8, o mocy 193 KM, ze zmiennikiem momentu ZM-151, poprzez sterowaną hydraulicznie, przełączalną pod obciążeniem, 8-biegową, (4 biegi do przodu i 4 do tyłu) skrzynię biegów SB-163, własnej konstrukcji i mosty napędowe produkcji Fabryki Maszyn Radomsko[2].
Wyprodukowano ok. 7 sztuk[2]. Maszyny były używane m.in. przez Centralę Handlu Zagranicznego Budownictwa Budimex w trakcie kontraktu na budowę dróg w Libii[3][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Kółeczko, Jerzy Reszczyński. Stalowa Wola 1938-1988. Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1988. ISBN 83-7023-041-5